29. Nathalie (1964) - Gilbert Bécaud

Gilbert Bécaud (Toulon, 24 oktober 1927 – Parijs, 18 december 2001) was een Frans zanger, componist en acteur. Zijn bijnaam was "Monsieur 100.000 Volts" vanwege zijn energieke optredens. Zijn bekendste hit in Nederland is "Nathalie" (1964), een liefdeslied waarin ook de hoop uitgesproken wordt dat de tijdens de Koude Oorlog ontstane (ideologische) muren tussen het Oosten en het Westen geslecht zullen worden. In Amerika is "Et maintenant" (1961) bekend geworden in de Engelstalige versie: "What Now My Love".

Bécaud werd geboren in Toulon als François Silly en leerde al op jonge leeftijd pianospelen. Hij ging naar het conservatorium in Nice, maar ging in 1942, tijdens de Tweede Wereldoorlog, van school om bij de Franse ondergrondse te gaan. Hij begon in 1948 liedjes te schrijven, na een ontmoeting met Maurice Vidalin, die hem inspireerde. Hij begon te schrijven voor Marie Bizet. Bizet, Bécaud en Vidalin werden een succesvol trio, hun samenwerking duurde tot 1950.

Terwijl hij toerde als pianist met Jacques Pills ontmoette hij Édith Piaf. Onder haar invloed begon hij in 1953 met zingen. Zijn eerste liedjes waren "Mes mains" en "Les croix". Een jaar later had hij zijn eerste optreden en tegen 1955 stond hij bekend om zijn energieke optredens.  

In het begin van de zeventiger jaren lag de nadruk meer op toeren dan op het opnemen en na nog wat acteerwerk nam hij in 1973 een pauze en gaf als reden uitputting. In 1974 werd hij benoemd tot Ridder in het Franse Legioen van Eer. Na een jaar rust komt Bécaud sterk terug met het ook in Nederland en Engeland zeer succesvolle' A Little Love And Understanding' (1975). In 1978 schrijft hij met Neil Diamond het nummer 'C’est En Septembre/September Morn', dat zowel in zijn eigen uitvoering als die van Diamond een hit wordt. In 1980 componeert hij voor Neil Diamond’s film The Jazz Singer een aantal liedjes, waaronder de hit 'Love On The Rocks'. In 1986 gaat Bécaud’s musical Madame Roza in première in Londen.

Zijn grote liefde voor drank, sigaretten en vrouwen behoudt Bécaud tot aan zijn dood. Hij overleed als gevolg van kanker op zijn woonboot op de Seine in Parijs op 18 december 2001. Hij werd begraven op de beroemde Parijse begraafplaats Père-Lachaise. 

(bron: nl.wikipedia.org/wiki/Gilbert_B%C3%A9caud / antheunisgilbert.be/426076820 / nporadio2.nl/muziek/artiesten/gilbert-becaud)

  Nathalie is een liefdeslied en tevens een liedje van toenadering tussen Oost en West tijdens de Koude Oorlog. Vanaf 1999 staat Nathalie tot dusver jaarlijks in de Top 2000 van Radio 2.

In Nederland is Nathalie (1964) het meest bekende nummer van de chansonnier. Tekstschrijver Delanoë is russofiel en had al lange tijd de tekst Nathalie in zijn lade liggen. Uiteindelijk laat hij Becaud door Moskou wandelen in het gezelschap van een zekere Nathalie.

Het lied vertelt over een prachtige Sovjet-toeristische gids. Er wordt beweerd dat het lied Nathalie een afspiegeling was van het begin van toenadering tussen Frankrijk en de USSR. Behalve een liefdeslied is het ook een verkapt protest tegen het communisme, het toneel waarop dit liefdesverhaal wordt uitgespeeld, waarin ook de hoop uitgesproken wordt dat de tijdens de Koude Oorlog ontstane (ideologische) muren tussen het Oosten en het Westen geslecht zullen worden.

Het lied heeft zo'n succes dat het fictieve café Poesjkin uit de tekst vijfendertig jaar later zijn deuren opent. In 1999 wordt het ingehuldigd door een stralende Gilbert Becaud. Twee jaar later sterft hij aan de gevolgen van longkanker.

Tekst: Nathalie - Nederlandse vertaling