226. Sur la place (1961) - Barbara

Barbara was de artiestennaam van Monique Andrée Serf, (Parijs, 9 juni 1930 - Neuilly-sur-Seine, 24 november 1997). Omdat ze van Joodse afkomst was, moest Barbara tijdens de bezetting van Frankrijk door de nazi's in de Tweede Wereldoorlog met haar familie onderduiken. In het boek Il était un piano noir vertelt ze hierover. Na de oorlog hoorde een buurvrouw die muzieklerares was, haar zingen en zette zich in om er voor te zorgen dat zij haar zangtalent kon ontwikkelen.

 Door haar lengte, zwarte kleren, gitzwarte haren en bleek gezicht had ze een spookachtige verschijning die de melancholie van de teleurgestelde liefde weergaf. Haar carrière ontwikkelde zich echter langzaam en het was moeilijk om rond te komen. Pas in 1961 werd ze beroemd door optredens in de muziektempel van Bobino bij Montparnasse in Parijs. Ze wist de aandacht te trekken en vast te houden van het publiek met een nieuw repertoire. Vanaf dat moment was haar naam gevestigd en in 1964 tekende ze een contract met de platenmaatschappij Philips Records. Tijdens het componeren werd ze geïnspireerd door componisten als Mireille en Charles Trenet, de twee grootste vedettes van haar tijd. Haar capaciteit haar eigen liedjes te schrijven versterkte haar imago. De lyrische poëtische teksten, haar dramatiek en diepgang van de emotie in haar stem verzekerden haar van een publiek dat haar dertig jaar volgde. De liedjes uit deze tijd zijn Ma plus belle histoire d'amour c'est vous, L'aigle noir, Nantes (in het Nederlands gezongen door 't Crejateef Complot met als titel Brugge), La solitude en Une petite cantate. 

In de jaren zeventig bleef ze ook muzikaal actief. Ze verscheen in een televisieoptreden met Johnny Hallyday en ging op tournee in Japan, Canada, België, Israël, Nederland en Zwitserland. In de jaren tachtig verscheen haar album Seule dat een van de best verkochte platen in 1981 was. Aan het einde van de jaren tachtig werd Barbara actief in de fondsenwerving voor de behandeling van aids. In 1988 werd zij benoemd in het Legioen van Eer, een hoge Franse onderscheiding.

Ze is overleden aan ademhalingsproblemen op 24 november 1997. Haar stoffelijk overschot ligt op het Cimetière parisien de Bagneux. In 1998 heeft de gemeente Saint-Marcellin waar het gezin met Barbara in de Tweede Wereldoorlog was ondergedoken besloten om een plein naar haar te vernoemen; ook organiseert men er verschillende activiteiten rondom haar. 

(bron: nl.wikipedia.org/wiki/Barbara_(zangeres)

Sur la place is origineel een nummer van Jacques Brel uit 1954 waar het op zijn album Jacques Brel et ses chansons stond. Opnieuw opgenomen door Barbara in 1961 in het album "Barbara chante Brel" De  officiële video voor het nummer bevat een interview met Brel en Barbara samen, ter gelegenheid van de film geregisseerd door Brel, Franz (1972), waarin ze allebei speelden. Barbara en Brel kenden elkaar goed. Tussen 1950 en 1952 woonde Barbara in Brussel waar ze een actief lid werd van de kunstgemeenschap. Toen ze in Parijs terug kwam, ontmoette ze Jacques Brel en raakte met hem bevriend. Ze vertolkte verschillende liedjes van hem.

de Franse popzanger Arthur H coverde het nummer in 2002 wat de onvergankelijkheid van Sur la place aantoont.