214. Il a neigé sur Yesterday (1977) - Marie Laforêt

Marie Laforêt, pseudoniem van Maïtena Douménach (Soulac-sur-Mer, 5 oktober 1939 – Genolier, 2 november 2019) was een Franse zangeres, actrice en schrijfster. Maïtena (verkleinwoord van Marie-Therèse) was de dochter van Marie-Louise Saint-Guily en Jean Douménach, een industrieel. Haar achternaam Doumenach, is van oorsprong Catalaans. Haar voornaam Maïtena, is weer van Baskische oorsprong en betekent "geliefde". Haar volledige geboortenaam Maïtena Marie Brigitte Doumenach, en haar repertoire met veel nummers geïnspireerd op wereldfolklore, hebben geleid tot speculaties over een Armeense afkomst van haar ouders. De zangeres zelf definieerde zichzelf als "ariégeoise", dat wil zeggen uit de regio Ariège in het zuiden van Frankrijk.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog was haar vader krijgsgevangene. De moeder met haar twee dochters leefde moeizaam verder, eerst in Cahors, vervolgens in Lavelanet. Op driejarige leeftijd werd Maïtena verkracht door een buurman, het trauma dat ze overhield zou pas veel later (1998) aan de oppervlakte komen. Toen haar vader terugkwam uit gevangenschap in 1945 verhuisde het gezin naar Valenciennes, waar Jean Doumenach directeur werd van een productieatelier voor spoorwegmaterieel. Later verhuisde de familie naar Parijs. Even overwoog Maïtena om in het klooster te gaan, maar ze verliet dat idee en aan het lyceum ontwikkelde ze belangstelling voor acteren. Het had zoals ze later zegde, een therapeutisch en helend effect op haar.

Marie Laforêt was een buitenbeentje in de Franse popcultuur. Ze was aangetrokken tot de folkscene, en trad zowat overal in de wereld op. Ze begon met opnemen in de vroege jaren zestig. Ze maakte het Bob Dylan-nummer "Blowin' in the Wind" in Frankrijk populair met haar interpretatie uit 1963. Op de B-kant van dezelfde EP zingt ze de klassieke Amerikaanse folkballad "House of the Rising Sun". Haar andere folk-opnames zijn onder meer covers van het Amerikaanse folktrio Peter, Paul en Mary en een aantal covers van het Amerikaanse duo Simon en Garfunkel (El Cóndor Pasa en The Sound of Silence).

Mede onder invloed van haar platenfirma keerde ze op den duur terug naar het commerciële genre, maar verloor gaandeweg interesse in haar zangcarrière. Ze stopte de tournees en in augustus 1977 verhuisde ze naar Genève om in alle rust aan een schrijverscarrière te beginnen. In Zwitserland maakte ze kennis met Pierre Cornette de Saint Cyr, veilingmeester, schrijver en kunstverzamelaar, die haar in de kunstwereld introduceerde. Van 1978 tot 1981 hield ze zelf een kunstgalerij open.

In Frankrijk had ze verschillende hits, waaronder Vendanges de l'Amour (1963) en Viens, viens (1973), een coverversie van een Duits nummer "Rain, Rain, Rain", van Simon Butterfly. Een van haar bekendste successen was Il a neigé sur Yesterday uit 1977, over het uiteengaan van de Beatles. Dat was ook in Nederland een kleine hit. Ze speelde in tientallen films van regisseurs als Claude Chabrol en Henri Verneuil. Ze overleed in 2019 op 80-jarige leeftijd in haar Zwitserse woonplaats Genolier. 

(bron:nl.wikipedia.org/wiki/Marie_Lafor%C3%AAt / en.wikipedia.org/wiki/Marie_Lafor%C3%AAt) 

Il a neigé sur Yesterday uitgevoerd door Marie Laforêt in 1977 en van haar album Moi je voyage. Geschreven door Michel Jourdan en gecomponeerd door Jean-Claude Petit en Tony Rallo, roept het nummer de scheiding van de Beatles op en verwijst naar veel van hun titels, waaronder Yesterday, Yellow Submarine, Hey Jude, Hello, Goodbye, Penny Lane, Eleanor Rigby of Michelle.

De Franse tekstschrijver Michel Jourdan wordt geïnspireerd door de scheiding van de Beatles in 1970 en schrijft de tekst van Il a neigé sur Yesterday. Jourdan deed toen een beroep op Jean-Claude Petit voor de muziek, maar bij deze ontbrak de inspiratie om het af te maken en vraagt vervolgens de arrangeur Tony Rallo om de melodie te voltooien.

Een demo werd opgenomen in de Condorcet-studio in Toulouse en het nummer werd door de uitgever aan verschillende artiesten aangeboden. Uiteindelijk scoort Marie Laforêt er een hit mee. Hoewel het in Nederland niet verder kwam dan 3 weken in de tipparade, bereikt het in Frankrijk de tweede plaats in de hitparade ((IFOP)) en in België wordt het zelfs een nummer 1 hit.