55. Le Métèque (1969) - Georges Moustaki

Georges Moustaki geboren als Giuseppe (Yussef) Mustacchi (Alexandrië, 3 mei 1934 – Nice, 23 mei 2013), was een Franse zanger en componist van Grieks-Joodse afkomst. Hij verwierf internationale bekendheid in 1968 met zijn lied "Le Métèque". Moustaki's ouders Nessem en Sarah kwamen oorspronkelijk van het eiland Korfoe in Griekenland, maar vestigden zich voor Yussefs geboorte in Alexandrië, alwaar ze een boekwinkel openden in een multiculturele wijk, waar Arabisch, Italiaans, Hebreeuws en Grieks werden gesproken. Omdat Nessem en Sarah een speciale belangstelling hadden voor de Franse cultuur, werd Yussef op een Franse school gezet. Op deze manier kwam Yussef ook in contact met het Franse chanson. Alhoewel overal staat dat hij “van Grieks-Joodse afkomst” is, is duidelijk dat zijn oorspronkelijke naam, Giuseppe Mustacchi, Italiaans is. Zijn vader Nessem mag dan nog van het eiland Korfoe in Griekenland afkomstig zijn (het is zijn moeder Sarah die voor de Joodse component zorgt), die moet dan zelf (ondanks zijn voornaam) toch van Italiaanse afkomst zijn.

In 1951 trok Yussef Mustacchi naar Parijs, waar hij in eerste instantie werkte als journalist en barkeeper. In deze tijd veranderde hij zijn naam in Georges Moustaki. De nieuwe voornaam was een hommage aan Georges Brassens, die Moustaki stimuleerde. De jonge Griek begon chansons te schrijven voor grootheden als Barbara en Yves Montand. Voor de veel oudere Édith Piaf, met wie hij korte tijd een verhouding had, schreef hij in 1959 de tekst van de hit "Milord". Marguerite Monnot schreef de muziek. Dalida vertaalde het in het Italiaans en Duits. De vertaling van Corry Brokken veroorzaakte enig rumoer in het Nederland van 1960.

Moustaki zal Piaf ongetwijfeld als “opstapje” hebben gebruikt, maar anderzijds kan men ook moeilijk van Piaf beweren dat ze lang nadacht vooraleer met iemand het bed in te duiken. Hoe dan ook, bij een van de talloze herdenkingsprogramma’s die op de Franse televisie op gezette tijden aan Piaf worden gewijd, vertelde Moustaki niet zonder enige ontroering dat iemand hem had verteld dat ze bij haar overlijden (in 1963) nog een fotootje van hem in haar portefeuille had zitten.  

45b%20Georges%20Moustaki

[Foto: © Archive NR - Moustaki in 1978: concert in Bourges] 

In 1968 boekt de componist ook als zanger een eigen grote hit met het nummer ‘Le Métèque ’ (dat als Without a worry in the world een enorme hit werd voor Rod McKuen). Ook al is Moustaki als schrijver voor anderen redelijk succesvol, pas vanaf dat moment is hij ook zelf als zanger een ster. De daarop volgende jaren toert hij de wereld rond. Hij werkt in 1982 samen met de Nederlandse groep Flairck en neemt zelfs een album met hen op.

Hij overleed in Nice op 79-jarige leeftijd. Hij ligt begraven op de beroemde begraafplaats Cimetière du Pére-Lachaise in Parijs. 

(bron: nporadio5.nl / ronnydeschepper.com/2018/05/23/georges-moustaki-1934-2013-2 / nl.wikipedia.org/wiki/Georges_Moustaki)   

MUZIEKNOOTLe Métèque is door Georges Moustaki geschreven in 1969 en het werd zijn grote doorbraak. Na te hebben geschreven voor Yves Montand en Edith Piaf, breekt Moustaki in 1969 zelf door met Le Métèque. Le Métèque is een leus voor een onguur ogende immigrant of zigeuner. Het nummer stond zes weken onafgebroken op nummer 1 in de Franse hitparade.

In 1969 herinnert Moustaki zich dat de vader van één van zijn vriendinnetjes niets van hem moest hebben, van die in Egypte als zoon van Joodse ouders geboren Griek, die métèque. De rest is geschiedenis. Le Métèque wordt als pleidooi voor tolerantie in de nasleep van mei 1968 bijzonder goed ontvangen. maar kun je evengoed beschouwen als de soundtrack van alle vreemdelingen die met vijandige ogen worden bekeken.

Moustaki's lied eindigt met een liefdesverklaring aan het Franse meisje dat hij ondanks alles wil verleiden: "We zullen van elke dag een eeuwigheid van liefde maken."

Omdat het nummer vooral een autobiografisch verhaal is voor Georges Moustaki, arriveerde hij, de gebaarde inwoner van Alexandrië in Egypte, in Frankrijk in 1951. "Het is een persoonlijk verhaal, de Metque ben ik en het is een woord dat ik over mezelf heb gehoord, ik vond het zowel vernederend en ongebruikelijk, dus in plaats van te beledigen, heb ik een lied gemaakt! ".

Tekst: Le Métèque

Avec ma gueule de métèque,
de juif errant, de pâtre grec
et mes cheveux aux quatre vents,
avec mes yeux tout délavés
qui me donnent l'air de rêver,
moi qui ne rêve plus souvent;
avec mes mains de maraudeur,
de musicien et de rôdeur
qui ont pillé tant de jardins,
avec ma bouche qui a bu,
qui a embrassé et mordu,
sans jamais assouvir sa faim.

Avec ma gueule de métèque,
de juif errant, de pâtre grec,
de voleur et de vagabond,
avec ma peau qui s'est frottée
au soleil de tous les étés
et tout ce qui porte jupons,
avec mon coeur qui a su faire
souffrir autant qu'il a souffert
sans pour cela faire d'histoires,
avec mon âme qui n'a plus
la moindre chance de salut
pour éviter le purgatoire.

Avec ma gueule de métèque,
de juif errant, de pâtre grec,
et mes cheveux aux quatre vents,
je viendrai, ma douce captive,
mon âme soeur, ma source vive,
je viendrai boire tes vingt ans;
et je serai prince de sang,
rèveur ou bien adolescent,
comme il te plaira de choisir,
et nous ferons de chaque jour
toute une éternité d'amour
que nous vivrons à en mourir.

Et nous ferons de chaque jour
toute une éternité d'amour
que nous vivrons à en mourir.

(Auteur: Georges Moustaki Componist: Georges Moustaki)  

45%20Le%20meteque

Tekst: Le Métèque - Nederlandse vertaling

Met mijn kop als een zigeuner
een wandelende Jood, een Griekse herder
en mijn haar dat alle kanten op staat
Met mijn totaal verschoten ogen
die me een dromerig voorkomen geven
terwijl ik niet zo vaak meer droom
Met mijn handen als een stroper
een musicus en een zwerver
die menige tuin hebben geplunderd
Met mijn mond die heeft gedronken
die heeft gekust en gebeten
zonder ooit zijn honger te stillen

Met mijn kop als een zigeuner
een wandelende Jood, een Griekse herder
een dief, een vagebond
Met mijn huid die zich heeft gelaafd
aan de zon van alle zomers
en aan alles wat een rok droeg
Met mijn hart dat net zoveel pijn
heeft veroorzaakt als geleden
zonder daarom geschiedenis te maken
Met mijn ziel die niet meer de geringste kans
op redding heeft om het vagevuur te ontwijken

Met mijn kop als een zigeuner
een wandelende Jood, een Griekse herder
en mijn haar dat alle kanten op staat
zal ik komen, mijn zoete gevangene
Mijn zusterziel, mijn sprankelende bron
zal ik jou twintig jaren komen drinken
en zal ik bloedprins zijn
dromer of adoscelent
al naar jij belieft te kiezen
En we zullen van elke dag
een eeuwigheid van liefde maken
die we zullen beleven tot stervens toe

En we zullen van elke dag
een eeuwigheid van liefde maken
die we zullen beleven tot stervens toe 

(bron: muzikum.eu)


 

 

 

 

 

 

{{ message }}

{{ 'Comments are closed.' | trans }}