292. Quand j'étais chanteur (1975) - Michel Delpech

Jean-Michel Delpech (Courbevoie, 26 januari 1946 – Puteaux, 2 januari 2016) was een Franse chansonnier, romanschrijver en acteur. Als artiest noemde hij zich eenvoudigweg Michel Delpech. Zijn grootste succes in Nederland en Vlaanderen was het chanson Pour un flirt. Geboren in een Parijse voorstad in een welgestelde familie had Delpech een gelukkige jeugd. Zijn vader bezat een klein bedrijf. Op de middelbare school vormde hij, beïnvloed door de grote chansonniers van zijn tijd als Luis Mariano, Charles Aznavour en Gilbert Bécaud, met klasgenoten een klein orkestje. Verder studerend aan de Petit Conservatoire de Mireille, waar ook Yves Duteil en Françoise Hardy waren ontdekt, maakte hij zijn eerste single, Anatole in 1963.

In 1969 componeerde hij het hippielied Wight is Wight in het Frans over het Britse Isle of Wight Festival van die zomer. Het werd een flinke hit in Frankrijk en was de internationale doorbraak voor Delpech. Sandie Shaw coverde het nummer het jaar daarop. In 1970 betreurde hij het uiteengaan van The Beatles in de song Et Paul chantait Yesterday.

In 1971 scoorde Delpech een Europese hit met Pour un flirt, dat zelfs in Groot-Brittannië de hitparades haalde. Verdere chansons van hem waren Que Marianne était jolie (1972) en Les divorcés (1974), Le Chasseur (1974), La maison est en ruine (1974) (in België en Nederland ook bekend van de Nederlandse cover door Conny Vandenbos, met als titel 'In Den Haag is een laan') en Le Loir-et-Cher (1977). Aan het einde van de jaren 70 nam de internationale populariteit van het Franse chanson af, en Delpech beperkte zijn carrière zich tot de Franstalige landen.

In de jaren erna wijdde Delpech zich voornamelijk aan het componeren en tekstschrijven. Platen met oud materiaal kwamen uit, maar optredens deed hij niet. Een comeback vond plaats in 1983 met de single Animaux, animaux en zijn succesvolle album Loin d'ici in 1985, in 1989 gevolgd door J'étais un ange.

In 1966 trouwde hij met Chantal Simon die hij ontmoette als medespeelster in de musical Copains-Clopal. Drie jaar later werd dochter Garance geboren, het jaar erop gevolgd door zoon Barthélémy. Het huwelijk duurde tot in 1975, toen zijn vrouw hem verliet. Na de scheiding raakte Delpech in een depressie en had hij zelfmoordneigingen. Hij schreef er een autobiografie over, L'homme qui avait bâti sa vie sur le sable] getiteld, die in 1982 verscheen. Daarin beschrijft hij tevens zijn religieuze zoektocht, die hem eerst leidde naar het boeddhisme en later naar het rooms-katholicisme.

In 2013 werd bij Delpech keel- en tongkanker vastgesteld. Delpech sprak hierover als een "absolute" kanker, omdat hij zijn stem door de ziekte bijna volledig verloor. Begin 2015 kondigde Delpech aan dat hij genezen was, maar enkele maanden later herviel hij. Hij overleed op 2 januari 2016 op 69-jarige leeftijd. 

(bron: nl.wikipedia.org/wiki/Michel_Delpech) 

Quand j'étais chanteur als single uitgebracht in 1975 van het gelijknamige album Quand j'étais chanteur. Van de single werden 223.000 exemplaren verkocht. Dit chanson, dat grote droefheid en een zekere gevoeligheid met een vleugje nostalgie mengt, vertelt het verhaal van een oude zanger van meer dan 70 jaar oud die zijn herinneringen vertelt aan de tijd dat hij een ster was, toen de fans achter hem aan renden en toen alle deuren opengingen als bij toverslag, want hem werd niets geweigerd. Quand j'étais chanteur is volgens veel muziekkenners een tijdloos nummer, ook al is deze melodie nu zo'n vijftig jaar oud.

Quand j'étais chanteur, zong Delpech niet aan het einde van zijn carrière zoals de tekst doet vermoeden, maar toen hij nog volop in de belangstelling stond en vooral lof kreeg van de critici in Parijs. Delpech was een typisch Frans chansonnier, beïnvloed door onder meer Luis Mariano, Gilbert Bécaud en Charles Aznavour. Hij wordt beschouwd als het grote idool van de Franse hippies en scoorde vooral in de jaren 70 tal van hits, waaronder dus Quand j’étais Chanteur, Les Divorcés, Chez Laurette, Wight is Wight en trouwfeesthit Pour un Flirt.

Quand j'étais chanteur werd ook de titel van een Franse film uit 2006, de Franse filmster en controversiële Gérard Depardieu vertolkt de volgende Michel Delpech nummers in de film: Quand j'étais chanteur en Pour un flirt.

De Nederlandse versie van Quand j'étais chanteur werd in 2008 uitgevoerd door Nicole & Hugo met als titel 'De mooiste reis'. Jonathan King maakte er in 1976 'When I Was a Star 'van.

J'ai mon rhumatisme
Qui devient gênant
Ma pauvre Cécile
J'ai soixante-treize ans
Je fais d'la chaise longue
Et j'ai une baby-sitter
Je traînais moins la jambe
Quand j'étais chanteur 

J'avais des boots blanches
Un gros ceinturon
Une chemise ouverte
Sur un médaillon
C'était mon sourire
Mon atout majeur
Je m'éclatais comme une bête
Quand j'étais chanteur

Un soir à Saint-Georges
J'faisais la kermesse
Ma femme attendait
Planquée, dans la Mercedes
Elle s'est fait j'ter dans l'Indre
Par tout mon fan-club
J'avais une vie d'dingue
Quand j'étais chanteur

Les gens d'la police
Me reconnaissaient
Les excès de vitesse
J'les payais jamais
Toutes mes histoires
S'arrangeaient sur l'heure
On m'pardonnait tous mes écarts
Quand j'étais chanteur

Ma pauvre Cécile
J'ai soixante-treize ans
J'ai appris que Mick Jagger
Est mort dernièrement
J'ai fêté les adieux de Sylvie Vartan
Pour moi, il y a longtemps qu'c'est fini
J'comprends plus grand'chose, aujourd'hui
Mais j'entends quand même des choses que j'aime
Et ça distrait ma vie

Pour moi, il y a longtemps qu'c'est fini
J'comprends plus grand'chose, aujourd'hui
Mais j'entends quand même des choses que j'aime
Et ça distrait ma vie 

(Auteur: Michel Delpech, Jean-Michel Rivat, Ralph Bernet Componist: Roland Vincent)

Tekst: Quand j'étais chanteur - Nederlandse vertaling