270. Je m'attendais pas à toi (2006) - Patrick Bruel

Patrick Bruel (Tlemcen (Algerije), 14 mei 1959) is een Frans zanger en acteur van Joodse komaf. Zijn ouders waren joodse Berbers, uit Tlemcen. Zijn vader verdween toen Patrick drie jaar oud was. Samen met zijn moeder ging hij naar Argenteuil, een voorstad van Parijs. Zijn grote passie was voetbal en in die tijd was zijn grote voorbeeld Johan Cruijff. Zijn moeder overtuigde hem dat hij toch een goede achtergrond nodig had en hij haalde zijn DEUG (Diplôme d'études universitaires générales, afgekort DEUG, een Frans nationaal diploma) in Engels.

In 1978 werkte hij als G.O. (Gentil Organisateur) bij Club Med en hij organiseerde er talentenjachten en deed er zelf ook aan mee. Hij werd gehoord door iemand van Barclay, die hem een singletje liet maken: Vide en op de achterkant Jusqu'au bout. Het werd geen doorbraak. In 1979 speelde hij zijn eerste filmrol in Le coup de Sirocco van regisseur Alexandre Arcady. Om een beetje op adem te komen en om te beslissen wat hij uiteindelijk wilde doen, vertrok hij naar New York. In eerste instantie om zijn toenmalige vriendin na te reizen, maar de twee geplande weken werden uiteindelijk twee jaar. Hij leerde tevens Gérard Presgurvic kennen, met wie hij het nummer Marre de cette nana-là schreef.

Terug in Frankrijk kreeg hij verschillende filmrollen aangeboden en hij richtte zich meer op het schrijven van teksten. In 1987 stond hij in Olympia op de planken voor een aantal concerten. Hoewel ze goed bezocht werden, was het nog steeds geen doorbraak. Die doorbraak kwam met het album Alors regarde. Daarop staan nummers als Place des grands hommes en het later nogmaals uitgebrachte Casser la voix, dat ver buiten de grenzen van Frankrijk bekend werd. De tour na het album Alors regarde was een succes. Hij slaagde er in om als Franse artiest een aantal keer Ahoy te vullen, waarvan twee keer volledig uitverkocht.

In Frankrijk werd in het begin van de jaren negentig gesproken over de "generatie Bruel". Hij werd er om geprezen dat hij jong genoeg was om de jongeren aan te spreken en oud genoeg om met de volwassenen mee te praten. Bovenal leek hij een meisjesidool te zijn en op vele posters in menige tienerkamer sierde hij de muur. Tijdens zijn concerten vallen veel meisjes flauw, wat te zien is op de registratie van de tour 1990-1991. Later trad Bruel nog op in het Palais Omnisports de Paris-Bercy en kwam hij nog een paar keer naar Nederland.

In 2002 schreef Bruel met 2 andere tekstschrijvers het nummer 'Il faut du temps' voor het Eurovisiesongfestival in Estland. Het werd vertolkt door Sandrine François en zij behaalde de vijfde plaats. Buiten zelf muziek maken is Bruel met allerlei zaken bezig, zo speelt hij poker en is te zien op diverse instructie-dvd's voor poker. Bruel is vaak te gast in het Franse programma 'Star Académy' (de Franse variant van Starmaker). Hij treedt ook op met onbekende artiesten en geeft hen tips en adviezen. Ook is hij producer van een aantal artiesten die onder zijn eigen platenlabel Rendez-vous musique/14 Productions werken. 

(bron: nl.wikipedia.org/wiki/Patrick_Bruel) 

Je m'attendais pas à toi (ik verwachtte jou niet) is een chanson uit 2006. Bruel haalde met dit nummer een stijl en een muzikale kwaliteit die de luisteraar verleidt en die bijzonder te waarderen is. Kortom, een chanson dat onze steun ten volle verdient. Het bereikte in België wel de hitparade, maar verbleef daar slechts 1 week op nummer 39. In Nederland is dit nummer niet uitgebracht, maar werd wel gewaardeerd door kenners, liefhebbers en fans. Het stond vanaf 2006 t/m 2010 in de Top 2000, in 2006 had het daar zijn hoogtepunt met een opvallende hoge notering op positie 201.

Je parlais de l'amour
Comme on parle du temps
Sans l'avoir vu au jour
Sans le connaître vraiment

J'y pensais comme on rêve
J'en rêvais sans y croire
Entre ces coeurs en grève
Et ces histoires pour voir

J'm'attendais pas à toi
J'm'attendais pas à ça
J'm'attendais pas à moi
Dans c'rôle-là

J'mattendais pas à lire
Autre chose que mon livre
J'm'attendais pas à vivre
Au-dessus de mes lignes

Dans cette foule de gens seuls
Toutes ces vies qui se frôlent
Tous ces corps qui s'en veulent

Ces chagrins sans épaules
On respire l'air du large
L'air du temps, l'air de rien
On veut tous prendre le large
Personne connaît le chemin

J'm'attendais pas à toi
J'm'attendais pas à ça
J'm'attendais pas à moi
Dans c'rôle-là

J'm'attendais pas à lire
Autre chose que mon livre
J'm'attendais pas à vivre
Au-dessus de mes lignes

Et puis j'ai vu ta tête
Un clown aux yeux qui brillent
Tes chagrins dans les fêtes
Et ton rire qui rougit

Si forte d'être fragile
Tes peurs après la nuit
Les princesses que j'ai lues
Etaient moins farfelues

J'm'attendais pas à toi
J'm'attendais pas à ça
J'm'attendais pas à moi
Dans c'rôle-là

Je courais sans lanterne
Vers une aube qui s'enfuit
Aux endroits où l'on s'aime
Il ne fait jamais nuit

J'm'attendais pas à toi...
J'm'attendais pas à moi
Et le route fut belle
De mes rêves à ma vie
Croustillante de dentelle
Rideaux neufs, nouveau lit

J'ai posé mille questions
A mon coeur, à ma tête
J'ai planté l'vieux garçon
Au milieu de ses "peut-être"

Tous ces jours plus pareils
Tous ces matins parfaits
Où tes yeux me réveillent
Dans un rire, un secret

J'm'attendais pas à ça... 

(Auteur: Patrick Bruel)

Tekst: Je m'attendais pas à toi - Nederlandse vertaling 

Ik sprak over de liefde
zoals men kletst over het weer
zonder haar gezien te hebben
zonder haar echt te kennen

Ik dacht eraan zoals men droomt
ik droomde zonder erin te geloven
temidden van die uitgebluste harten
en die avontuurtjes voor de lol

ik verwachtte jou niet
ik verwachtte dát niet
ik verwachtte mezelf niet
in die rol

Ik verwachtte niets te lezen
dat verder gaat dan mijn boek
ik verwachtte niet een leven
dat uitstijgt boven mijn tekst

In die menigte van eenlingen
al die levens die langs elkaar strijken
al die lichamen die het op elkaar gemunt hebben
zoveel verdriet en geen schouders die troost bieden

Men snuift de lucht van de wijde zee op
van de tijd, van niets
men wil allemaal de volle zee op
maar niemand kent de weg

Ik rekende niet op jou
ik rekende daar niet op
ik rekende niet op mezelf
in ieder geval niet in die rol

Ik verwachtte geen andere zaken
te lezen dan die in mijn eigen boek
ik verwachtte niet anders te leven
dan daarin geschreven staat

En toen zag ik jouw gezicht,
clown met stralende ogen
jouw tegenzin in het feest
en jouw verlegen lach

Zo sterk in je broosheid
je angsten na de nacht
de prinsessen uit mijn boek
zijn veel minder komisch

Ik heb niet aan jou gedacht
ik heb niet aan dit gedacht
ik heb mezelf niet
deze rol toebedacht

Ik liep zonder lantaarn
bij een vluchtende dageraad
naar plekken waar je je goed voelt,
waar het nooit nacht wordt.

Ik heb niet aan jou gedacht.
ik heb mezelf niet
deze rol toebedacht

En de weg was mooi
van mijn dromen naar mijn leven
knisperend van kant
nieuwe gordijnen, een nieuw bed

Ik heb 1000 vragen gesteld
aan mijn hart, aan mijn hoofd
ik heb de oude vrijgezel
te midden van zijn “twijfelgevallen” geplaatst

Alle dagen zijn hetzelfde
al deze ochtenden perfect
wanneer je ogen me wakker maken,
met een lach, met een geheim

Ik verwachtte dat niet
Ik rekende daar niet op
Ik heb mezelf niet deze rol toebedacht

(bron: songteksten.net)