268. Déshabillez-moi (1967) - Juliette Gréco

Juliette Gréco (Montpellier, 7 februari 1927 - Ramatuelle, 23 september 2020) had een afwezige Corsicaanse vader, Gérard Gréco; haar moeder Juliette Lafeychine kwam uit Bordeaux. Haar afkomst ligt gedeeltelijk in Griekenland. Ze ontving in haar jeugd geen liefde van haar moeder en had last van haar harde opmerkingen omdat ze een ongewenst kind was, zoals "Je bent mijn dochter niet. Je bent het kind van verkrachting". Ze werd samen met haar oudere zus Charlotte opgevoed door haar grootouders van moederskant in Bordeaux. Na de dood van haar grootouders nam haar moeder hen mee naar Parijs.  

Gréco was in 1939 balletleerling in het Opéra de Paris. Tijdens de bezetting van Frankrijk door Nazi-Duitsland zat haar moeder in het verzet en was zij daar zelf ook bij betrokken. Toen ze echter gevangen werd genomen, werd ze niet gedeporteerd vanwege haar jonge leeftijd. In 1945 ontdekte Gréco het intellectuele en het politieke leven in Parijs. Zij speelde enkele theaterrollen (Victor ou les Enfants au pouvoir, 1946) en werkte aan een radio-uitzending gewijd aan poëzie. Haar vriend Jean-Paul Sartre installeerde haar in Hotel La Louisiane en merkte op dat Greco "miljoenen gedichten in haar stem had". Ze was bekend bij de vele schrijvers en kunstenaars die in Saint-Germain-des-Prés werken, zoals Albert Camus, Jacques Prévert en Boris Vian, en kregen zo de bijnaam 'la Muse de l'existentialisme'.

Gréco bracht de jaren na de bevrijding door met het bezoeken van de Saint-Germain-des-Prés-cafés en dompelde zich onder in de politieke en filosofische bohemiencultuur. Als vaste gast op muziek- en poëziepodia zoals Le Tabou aan de Rue Dauphine, leerde ze Jean Cocteau kennen en kreeg ze een rol in Cocteau's film Orphée (1950). In 1949 begon ze een affaire met de Amerikaanse jazzmuzikant Miles Davis. In 1957 besloten ze om alleen nog maar elkaars minnaar te zijn omdat hun carrière zowel in Frankrijk als de VS schade zou kunnen oplopen door een interraciale relatie te hebben. Ze bleven geliefden en vrienden tot aan zijn dood in 1991.

In maart 1956 gaf ze concerten in Amsterdam, Rotterdam en Den Haag, begeleid door de Nederlandse accordeonist Addy Kleijngeld. Zij vertrok naar New York en haar vertolkingen van Franse liedjes riepen veel enthousiasme op. Van 1959 tot 1963 wijdde ze zich aan het chanson en ontdekte enkele nieuwe talenten als Serge Gainsbourg, Guy Béart en Léo Ferré. In 1968 bedacht ze de formule van concerten die om 18.30 uur begonnen in het Théâtre de la Ville in Parijs. Daar zong ze een van haar bekendste chansons, Déshabillez-moi.

In mei 2001 kreeg ze hartproblemen tijdens een concert in Montpellier. Op 27 mei 2011 trad Gréco voor het eerst na dertien jaar weer op in Nederland. Haar afscheidstournee hield ze in 2015, waarbij ze Nederland aandeed tijdens de Nacht van de Poëzie en een optreden gaf in het Amsterdamse Koninklijk Theater Carré. Bekende nummers van Gréco zijn Déshabillez-moi en Je suis comme je suis. 

(bron: en.wikipedia.org/wiki/Juliette_Gr%C3%A9co / nl.wikipedia.org/wiki/Juliette_Gr%C3%A9co)

Deshabillez-Moi een chanson waarmee Juliette Gréco altijd vereenzelvigd zal worden. Het is geschreven door Robert Nyel en gecomponeerd door Gaby Verlor en werd destijds schandalig gevonden. Dit tandem had al veel voor anderen geschreven, voornamelijk voor Bourvil. Robert Nyel schreef het nummer oorspronkelijk voor een stripteaseuse met wie hij een relatie had, met als doel om voor haar een stripnummer te maken als act in erotische cabarets, maar het einde van hun romance zorgt er uiteindelijk voor dat de tekstschrijver het nummer voorgoed terzijde legt ...denkt hij. Maar componiste Gaby Verlor zag de potentie van het nummer en benadert een aantal zangeressen , maar de benaderden Line Renaud en Ginette Garcin, weigerden beiden.

In 1967 ging Gaby Verlor naar Juliette Gréco, die die dag werd vergezeld door Françoise Sagan. Terwijl Gréco alle liedjes weigerde die de componiste had voorgesteld, zegt Verlor bij het laatse nummer "Goed deze dan , niemand wilde het", het eerste vers is amper begonnen als Juliette Gréco zegt dat ze het wil. Maar ze voegt er meteen een detail toe dat het hele nummer zal veranderen ...Ze voegt aan het eind van het lied een bevel toe: "Ontkleed jezelf".

Toen het nummer in 1967 uitkwam, zorgde het dan ook voor een waar schandaal. Misschien was de timing niet perfect; de seksuele revolutie kwam immers nog maar nét op gang. Het zou simplistisch zijn om te zeggen dat bij het aanbreken van mei 1967, dit nummer gemaakt is om preutse zielen te shockeren ... Dit nummer is veel meer dan dat: het is een overgave. Het stripper-lied wordt een feministisch lied.

Een statige Juliette Gréco lonkt de camera in de videoclip bij het chanson: Désabillez-moi. Op de eenvoudige tonen van de muziek en met een haar typisch rokerig klinkende stem, beveelt ze de luisteraar haar uit te kleden. Ondertussen blijft ze met een indringende blik in de camera kijken. Ze wil het niet direct en ook zeker niet te snel, maar met de nodige verleiding en delicatesse. De luisteraar wordt gedurende drie en een halve minuut meegezogen in een sensuele vocale striptease die eindigt me een kordate : Et vous… Désabillez-vous! (En u… Kleed u uit!).

Déshabillez-moi, déshabillez-moi
Oui, mais pas tout de suite, pas trop vite
Sachez me convoiter, me désirer, me captiver
Déshabillez-moi, déshabillez-moi
Mais ne soyez pas comme tous les hommes, trop pressés
Et d'abord, le regard
Tout le temps du prélude
Ne doit pas être rude, ni hagard
Dévorez-moi des yeux
Mais avec retenue
Pour que je m'habitue, peu à peu

Déshabillez-moi, déshabillez-moi
Oui, mais pas tout de suite, pas trop vite
Sachez m'hypnotiser, m'envelopper, me capturer
Déshabillez-moi, déshabillez-moi
Avec délicatesse, en souplesse, et doigté
Choisissez bien les mots
Dirigez bien vos gestes
Ni trop lents, ni trop lestes, sur ma peau
Voilà, ça y est, je suis
Frémissante et offerte
De votre main experte, allez-y

Déshabillez-moi, déshabillez-moi
Maintenant tout de suite, allez vite
Sachez me posséder, me consommer, me consumer
Déshabillez-moi, déshabillez-moi
Conduisez-vous en homme
Soyez l'homme, agissez!
Déshabillez-moi, déshabillez-moi
Et vous, déshabillez-vous!

(Auteur: Robert Nyel Componist: Gaby Verlor)

Tekst: Déshabillez-moi (Kleed me ut) - Nederlandse vertaling

Kleed me uit, kleed me uit
Ja, maar niet meteen, niet te snel
Weet me te begeren, naar me verlangen, me te boeien
Kleed me, kleed me uit
Maar niet zoals alle mannen, te gehaast
En allereerst de blik
De hele tijd voorspel
Maar niet te hard of te wild
Verslind me met je ogen
Maar met terughouding
Zodat ik er aan kan wennen beetje bij beetje ...

Kleed me uit, kleed me uit
Ja, maar niet meteen, niet te snel
Weet hoe je me moet hypnotiseren, me inpakken, me grijpen
Kleed me uit, kleed me uit
Met delicatesse, souplesse en tact
Kies je woorden zorgvuldig
goed richt je gebaren goed
Niet te traag, niet te lenig, op mijn huid
Zo is het goed, ik ben
huiverig en bied me aan
Met je ervaren hand, ga je gang...

Kleed me uit, kleed me uit
Nu meteen, ga snel
Weet hoe je me moet bezitten, bemin me, bemin me
Kleed me uit, kleed me uit
Gedraag je als een man
Wees een man...Handel!
Kleed me uit, kleed me uit 
En jij... kleed je uit! 

(Bron: muzikum.eu)