257. Je l'aime à mourir (1979) - Francis Cabrel

Francis Christian Cabrel (geboren 23 november 1953) is een Franse zanger-tekstschrijver, componist en gitarist. Hij wordt beschouwd als een van de meest invloedrijke Franse muziekartiesten aller tijden en heeft een aantal albums uitgebracht met voornamelijk folkmuziek met af en toe uitstapjes naar blues of country. Verschillende van zijn nummers zoals "L'encre de tes yeux", "Je l'aime à mourir", "Le chêne liège" en "La corrida" zijn klassiers in de Franse muziek. Sinds het begin van zijn carrière heeft Cabrel meer dan 25 miljoen albums verkocht. 

Francis Cabrel werd geboren in Agen, zijn familie komt oorspronkelijk uit het Italiaanse Frioul, en groeit op in een arbeidersgezin, zijn vader werkte in een koekjesfabriek en zijn moeder was caissière in een cafetaria. Cabrel heeft nog een broer en een zus. Op zijn dertiende hoorde hij voor het eerst Like a Rolling Stone van Bob Dylan op de radio, een gebeurtenis die grote invloed zou hebben op zijn carrière. Met Kerstmis geeft zijn oom Freddy hem een gitaar; zo begon hij zijn eerste stukken te componeren om zijn verlegenheid te bestrijden. Hij zou later zeggen dat hij dacht dat zijn gitaar hem interessanter zou maken in de ogen van anderen. Op 17-jarige leeftijd begon hij verschillende folkrockgroepen op te richten waarin hij zong, maar zijn bandjes zijn geen lang leven beschoren,

Toen hij in de eerste klas van de middelbare school zat werd hij van school gestuurd vanwege veelvuldig spijbelen. Hij werkt op 19-jarige leeftijd als verkoper in een schoenenwinkel en sluit zich aan bij de de groep "Ray Frank et les Jazzmen", die hij leerde kennen tijdens een lokale dansavond. De groep werd later omgedoopt tot "de Galliërs" vanwege de snorren van elk van de leden. In die tijd heeft Cabrel een hippiestijl: lang haar en snor.

In juni 1974 nam hij in Toulouse deel aan een zangwedstrijd van Sud Radio met 400 kandidaten voor een jury met o.a. Daniël en Richard Seff. Met het nummer Petite Marie, opgedragen aan zijn latere vrouw Mariette Darjo, won hij de de wedstrijd en 2.000 frank. Bovendien openden de broers Seff de deuren van de CBS-firma voor hem. In 1977 bracht Francis Cabrel, als onderdeel van de campagne "nieuwe Franse liedjes" van de platenmaatschappij, zijn eerste single Ma ville uit. Hij voelt zich echter niet thuis bij zijn platenmaatschappij CBS en staat een maand lang in het voorprogramma van Dave in Olympia, en won de Publieksprijs op het Spa Festival in België in 1978.

Met zijn tweede album, Les chemins de traverse en zijn single Je l'aime à mourir boekt Cabrel veel succes. "Je l'aime à mourir" werd ook opgenomen door Shakira, haar versies zowel gezongen in het Frans als in het Spaans, werden een grote hit. Voor zijn zesde album Photos de voyages, dat in 1985 werd uitgebracht, besloot hij al zijn muzikanten die sinds die tijd een groep hadden gevormd te veranderen. "Ik wilde iets nerveuzers", zei hij tijdens een televisieshow. Hij brengt zijn succesvolle albums, tot 2020, gespreid uit. In 1988 creëerde hij de Rencontres d'Astaffort, een muzikaal en cultureel festival dat elk jaar duizenden gitaarliefhebbers (gitaarbouwers of muzikanten) samenbrengt. Ook op zijn Cargo-label brengt hij jonge talenten voort. In 2015 werd een ongeautoriseerde biografie gepubliceerd. Cabrel, privé één van de meest ontoegangelijke Franse zangers, probeerde de uitgave van het boek te verbieden. 

(bron: fr.wikipedia.org/wiki/Francis_Cabrel / en.wikipedia.org/wiki/Francis_Cabrel) 

Je l'aime à mourir staat op het album Les Chemins de traverse uitgebracht in 1979. Het album verkocht meer dan 600.000 exemplaren in Frankrijk en de single die van het album kwam, Je l'aime à mourir, verkocht meer dan 700.000 exemplaren en werd bekroond met een gouden plaat. Het is de best verkochte single van Francis Cabrel. "Je l'aime à mourir" werd een hit voor Francis Cabrel in Frankrijk, Quebec (Canada), Europa en internationaal.

"Je l'aime à mourir" stond vijf opeenvolgende weken op nummer 1 in de Franse hitlijst ((IFOP hitlijst van 7, 14, 21 en 28 september en 6 oktober 1979) en stond op nummer zes in het jaaroverzicht van IFOP over 1979. Vanwege de grote populariteit van het nummer, gaf Cabrel Luis Gómez Escolar de opdracht om "Je l'aime à mourir" te vertalen. Cabrel bracht deze Spaanstalige versie van het nummer genaamd "La Quiero a Morir" in 1980 uit, met op de B-kant een Spaanse vertaling van de Franse B-kant "Les chemins de traverse" dat in het Spaans "Los Caminos Que Cruzan" wordt. Het werd vervolgens een groot succes in verschillende Latijns-Amerikaanse landen. Het is Cabrel's grootste hit naast "Je t'aimais, je t'aime, je t'aimerai".

De Spaanse zangeres Manzanita vertolkte het nummer voor het Spaanse flamencopubliek waardoor de hit voor de tweede keer weer populair werd. Een versie die de twee talen combineert, werd gezongen door Shakira in 2011 tijdens haar The Sun Comes Out World Tour en was haar single "Je l'aime à mourir/La quiero a morir" uitgebracht in december 2011.

"Je l'aime à mourir" werd in verschillende talen en muziekstijlen gecoverd. Het verscheen buiten het Franse en Spaans in het Tsjechisch, Chinees, Japans, Catalaans en als een jazz, hard-rock, rap, opera en akoestieke uitvoering.