232. Si J'étais un homme (`1981) - Diane Tell

Diane Tell (24 december 1959) is een Canadese muzikante die werd geboren in Quebec. Ze ging al op zesjarige leeftijd naar het conservatorium van Val d'Or. Ze vervolgde haar studie aan het conservatorium van Montréal en schreef haar eerste liedjes op twaalfjarige leeftijd. Als een van Québec's baanbrekende vrouwelijke singer-songwriters, presenteerde ze zich met persoonlijk repertoire op haar eerste vier albums.

 Ze won zes Félix-prijzen (Canadese muziekprijs) nog vóór haar 25e verjaardag: debuutartiest, beste artiest, beste album, beste nummer en, twee keer, songwriter van het jaar. Verschillende van haar nummers zijn klassiekers geworden in Canada en Si j'étais un homme werd in 2017 opgenomen in de Canadian Songwriters Hall of Fame. Haar album Faire à nouveau connaissance werd beloond met diverse Awards.

In 1990 werd ze gevraagd een hoofdrol te spelen in de musical La légende de Jimmy. Daarna heeft ze de hoofdrol gespeeld in een andere musical, Marilyn Montreuil, waarvoor ze ook de muziek schreef. Meer dan 300 uitvoeringen van beide shows werden opgevoerd in Frankrijk en een aantal andere Europese landen. In de afgelopen 25 jaar heeft Tell veel getourd, geschreven, gecomponeerd en muziek opgenomen in Canada, Frankrijk, het VK en Zwitserland.

In 2018 produceerde ze haar 15e studioalbum met wederom origineel materiaal. Als zelfstandig kunstenares bezit ze de fonografische rechten van haar hele catalogus, beheert haar eigen uitgeverij en produceert en financiert haar albums zelf. Ook de fotografie, en ze regisseert de meerderheid van haar muziekvideo's. Haar YouTube-kanaal heeft gemiddeld 400.000 views per maand. In haar blog, Diane Cause Musique, gaat ze in op up-and-coming artiesten en legt ze uit hoe de muziekindustrie werkt. In mei 2018 werd Tell verkozen in de raad van bestuur van SOCAN (The Society of Composers, Authors and Music Publishers of Canada) voor een mandaat van 3 jaar. 

(bron: en.wikipedia.org/wiki/Diane_Tell)  

Si j'étais un homme werd uitgebracht in 1981, de eerste single van het album En Flèche au Canada. In 2017 opgenomen in de Canadian Songwriters Hall of Fame. Si j’étais un homme was het grootste succes tot op heden voor Diane Tell in Canada en in Europa. Met Si j’étais un homme en het album waar het op staat won zij in 1981 vier Félix Awards (Een Canadese prijs voor artiesten die werkzaam zijn in de muziek) beste nummer, beste album, beste vrouwelijke artiest en voor het tweede jaar op rij beste singer-songwriter en een. Met Si j’étais un homme was Diane Tell deelneemster aan het Festival de la chanson française in het Belgische Spa, waar ze Canada vertegenwoordigde.

Diane Tell schreef de melodie en de tekst voor Si j’étais un homme op weg naar huis vanuit Montreal naar New York. Een paar weken later zong ze het voor de allereerste keer in het openbaar op de wedstrijd in Spa. Het nummer werd goed ontvangen, maar won geen prijs. Si j’étais un homme gaat over een vrouw die aan haar arme partner uitlegt waarom de codes van die tijd haar ervan weerhouden haar te geven wat ze wil. Dit wordt onderstreept aan het einde van de tekstblokken : "ik ben een vrouw en als je een vrouw bent, zeg je deze dingen niet, / ik ben een vrouw en als je een vrouw bent, koop je deze dingen niet/ik ben een vrouw en als jij een vrouw bent, doe je deze dingen niet".

Niettemin bekritiseren feministen in Quebec Si j’étais un homme fel en verwijten ze de tekst dat ze de terugkeer van het vrouwenobject wenst, terwijl het primaire doel van Diane Tell was om zich uit te spreken tegen de stereotypen dat bijvoorbeeld een vrouw een man geen bloemen kan geven.

In Frankrijk werd het nummer voor het eerst uitgebracht in het voorjaar van 1981, en Diane verscheen in verschillende Franse televisieshows, maar het nummer wordt niet op de radio gedraaid, de programmamakers vinden het nummer te lang en missen de traditionele couplet / refreinstructuur. In het voorjaar van 1982 luistert Max Guazzini, baas van het Franse radiostation NRJ, dat nog maar een paar maanden uitzendt na de liberalisering van FM frequentie door François Mitterrand, naar het nummer en promote het nummer, wat uiteindelijk resulteert in een heruitgave van de single, een jaar eerder nog zonder veel succes uitgebracht op Disc AZ. Deze keer wordt de single in de zomer van 1982 een groot succes, het nummer werd nu ook uitgezonden door andere radiostations en meer dan 200.000 singles gingen er vervolgens over de toonbank.

Si j’étais un homme werd gecoverd door vele artiesten en Diane Tell zette het zelf in een gitaarversie op het album Une (2013). Si j’étais un homme werd ook in Franse films gespeeld: Chouchou (2003), Les onze commandements (2004) en Toute Première Fois (2015).