212. Je m'appelle Michèle (1976) - Michèle Torr
Michèle Torr (geboren Michelle Cléberte Tort op 7 april 1947) is een Franse zangeres en auteur, vooral bekend in niet-Franstalige landen voor haar deelname aan het Eurovisie Songfestival voor Luxemburg in 1966 en voor Monaco in 1977.
In 1966 werd Torr uitgenodigd om de Luxemburgse inzending Ce soir je t'attendais uit te voeren op het elfde Eurovisie Songfestival. Dit was toegestaan hoewel ze er nooit was geweest, maar dat is geen regel bij het Eurovisie Songfestival. Luxemburg koos maar zeer zelden een Luxemburger als hun vertegenwoordiger op het Songfestival. Ce soir je t'attendais was een zeer eigentijds klinkend nummer, maar wist van de achttien inzenders slechts een verrassend lage tiende plaats te behalen. In haar uitvoering toont ze haar actrice-achtige gezichtsuitdrukkingen; echter ze struikelt ze met de teksten als ze "clos" verkeerd uitspreekt in het tweede couplet. Haar stem breekt dan op verschillende plaatsen, en verandert helaas tot een monotoon geschreeuw op het einde. Maar toch heeft ze haar kwaliteiten op 19-jarige leeftijd kunnen laten zien en horen.
[Foto: onbekend - www.ladepeche.fr]
Elf jaar later, in 1977, nam Torr opnieuw deel aan het Eurovisie Songfestival, dit keer voor Monaco met het nummer Une petite française. De wedstrijd van 1977 vond plaats in Londen en Torr verbeterde haar vorige resultaat en eindigde als vierde van achttien deelnemers. Tussen haar twee Eurovisie-optredens had Torr in 1970 ook deelgenomen aan de Franse voorselectie van het Eurovisie Songfestival met twee nummers, maar was niet verder gekomen dan de halve finale.
Torr was in het begin en midden van de jaren zeventig doorgegaan met het opnemen en uitbrengen van singles, zoals Une vague bleue, een grote hit, maar ze behaalde de grootste successen van haar carrière aan het eind van het decennium met Emmène-moi danser ce soir waarvan ze in 1978 3 miljoen exemplaren verkocht, La séparation en Discomotion. In de jaren tachtig bleef ze succesvolle singles en albums uitbrengen en was regelmatig op televisie. Haar carrière kwam tot stilstand in de jaren negentig, met veel minder nieuw materiaal dat werd uitgebracht, hoewel compilaties van eerder werk haar in de publieke belangstelling hielden.
(bron: en.wikipedia.org/wiki/Mich%C3%A8le_Torr)
Je m'appelle Michèle is bekend geworden als Rhinestone Cowboy in de uitvoering van de Amerikaans countryzanger Glen Campbell in 1975. Het is geschreven door Larry Weiss. De Franse tekst is geschreven door Robert Charlebois. Het werd in 1976 door Michèle Torr uitgevoerd met als "Je m'appelle Michèle" en heeft een autobiografisch inslag, net als een aantal andere chansons van haar zoals “Une petite fille, née en Provence”, en in haar grootste hit “Emmène-moi danser ce soir” betrekt ze zichzelf er ook bij.
In België werd het een bescheiden hit, daar stond het 9 weken in de hitparade, met als hoogste notering # 16.
Tekst: Je m'appelle Michèle
J'ai toujours des cheveux blonds
Et les yeux bleu horizon
Je chante encore des chansons, voilà ma passion
J'aime les oiseaux et les fleurs
J'ai eu des peines de coeur, voilà mon erreur
Je prends la vie pourtant comme elle vient
Telle que je suis, moi je me sens bien
Et je vie comme je veux, rien n'y changera
Je m'appelle Michèle
J'ai le coeur en Provence
Où je laisse mes souvenirs
Je m'appelle Michèle
J'ai le coeur en Provence
Où je laisse mes souvenirs
Tous mes souvenirs
J'ai toujours l'amour aux lèvres
Il m'arrive d'avoir la fièvre
Pour un garçon, une nuit ou pour une mélodie
L'amour ou bien la musique
Je resterai romantique pour toute ma vie
Je prends l'instant souvent comme il vient
Je ne regrette pourtant jamais rien
Je rie comme je pleure mais tant pis pour moi
Je m'appelle Michèle
J'ai le coeur en Provence
Où je laisse mes souvenirs
Je m'appelle Michèle
J'ai le coeur en Provence
Où je laisse mes souvenirs
Tous mes souvenirs
Je m'appelle Michèle
J'ai le coeur en Provence
Où je laisse mes souvenirs
Je m'appelle Michèle
J'ai le coeur en Provence
Où je laisse mes souvenirs
Tous mes souvenirs
(Auteur: Jean-François Maurice, Larry Weiss)
Tekst: Je m'appelle Michèle (Ik heet Michèle)- Nederlandse vertaling
Ik heb nog steeds blonde haren
En horizon blauwe ogen
Ik zing nog steeds liedjes, dat is mijn passie
Ik hou van vogels en bloemen
Ik heb hartzeer gehad, dat is mijn fout
Nochtans neem ik het leven zoals het komt
Zoals ik ben, zo voel ik mij goed
En ik leef zoals ik wil, niets zal dat veranderen
Ik heet Michèle
Mijn hart ligt in de Provence
Waar ik mijn herinneringen achterlaat
Ik heet Michèle
Mijn hart ligt in de Provence
Waar ik mijn herinneringen achterlaat
Al mijn herinneringen
Ik heb nog steeds de liefde op mijn lippen
Het gebeurt mij soms dat ik warm loop
Voor een jongen, een nacht of voor een melodie
Liefde of muziek
Ik zal mijn hele leven romantisch blijven
Ik neem het moment vaak zoals het komt
Ik heb toch nooit ergens spijt van
Ik lach zoals ik huil, maar jammer dan voor mij
Ik heet Michèle
Mijn hart ligt in de Provence
Waar ik mijn herinneringen achterlaat
Ik heet Michèle
Mijn hart ligt in de Provence
Waar ik mijn herinneringen achterlaat
Al mijn herinneringen (2x)
{{ 'Comments (%count%)' | trans {count:count} }}
{{ 'Comments are closed.' | trans }}