78. Gigi l'Amoroso (1974) - Dalida

 Dalida (Caïro, 17 januari 1933 - Parijs, 3 mei 1987), pseudoniem van Iolanda Cristina Gigliotti, was een Egyptisch-Franse zangeres en actrice van Italiaanse afkomst. Met meer dan 170 miljoen verkochte platen is ze een van Frankrijks succesvolste artiesten ooit.

In 1954 was Iolanda Cristina Gigliotti Miss Egypte, en op haar eenentwintigste vertrok ze naar Frankrijk voor een carrière als zangeres en actrice. Ze noemde zichzelf toen Dalila, naar de vrouw uit de Bijbel. In Parijs veranderde ze dat op aanraden van Eddie Barclay in Dalida. Ze brak door met een Italiaans getint repertoire, en cultiveerde haar 'exotische' uitstraling met een grote bos zwarte krullen en donker omrande ogen. In 1957 had ze in Frankrijk een hit met het lied Bambino, dat 39 weken lang de hitlijst aanvoerde. Aan het einde van de jaren zestig nam ze haar typerende, blonde kapsel. Aan het begin van de jaren zeventig verdiepte ze haar repertoire door werk van Léo Ferré en Jacques Brel op te nemen.

In de jaren tachtig dwong een oogkwaal, die uit haar jeugd stamde, haar tot enkele operaties die weinig verbetering brachten. Ze zag steeds minder met haar linkeroog, en keek vaak scheel. Ook de relaties met mannen waren weinig gelukkig. Drie mannen met wie ze een al dan niet langdurige, doch erg innige relatie onderhield, pleegden zelfmoord, onder wie Luigi Tenco en Lucien Morisse.  

 Met Paroles, paroles en Gigi l'amoroso, het gezongen verhaal van een Napolitaanse hartenbreker die na een mislukt avontuur in Hollywood terugkeert naar zijn geboortedorp, had ze haar grootste hits. Daarna besloot ze, op aanraden van haar broer Orlando, die tevens haar manager was, zich te richten op de opkomende disco. Met J'attendrai, een cover van een chanson uit de jaren dertig, had ze de eerste Franstalige discohit. Daarna volgde nog de disco-opvolger van Gigi l'amoroso, Gigi in Paradisco waarin Gigi na zijn dood in de hemel in het Engels zingt. Ook het nummer Darla Dirladada werd internationaal in 1970 een grote hit. Wereldwijd verkocht ze veel singles en albums, vooral in Frankrijk, Italië, België, Zwitserland, Duitsland, Egypte, Canada, het Midden-Oosten en Japan was ze razend populair.

Ze speelde nog in een film, genaamd "De Zesde Dag", waarvoor ze terugkeerde naar Egypte. Moe van alle problemen maakte ze in de nacht van 2 op 3 mei 1987 met behulp van pillen in Parijs een eind aan haar leven. Ze liet een briefje na met de woorden: «la vie m'est insupportable, pardonnez-moi» (het leven is ondraaglijk voor mij, vergeef me). Na haar dood werd Dalida een groot voorbeeld voor de nieuwe generatie zangeressen. Dalida wordt samen met Édith Piaf beschouwd als de meest populaire en invloedrijkste Franse zangeres uit de 20e eeuw. 

(bron: nl.wikipedia.org/wiki/Dalida)

Gigi l’amoroso werd geschreven door een voormalig zingend duo, broer en zus Paul en Lana Sébastian. Paul en Lana, geboren uit Armeense ouders, studeerden muziek aan het conservatorium van Genève: zijn zus piano, hij na een tijdje liever gitaar. Een monsterhit voor Dalida in 1974. Daarvoor heeft ze al succes gehad met haar duet met Alain Delon, 'Paroles'. 'Gigi L'Amoroso' wordt mede door Paul en Lana Sebastian geschreven.

Het lied vertelt het verhaal van de Italiaanse charmeur Gigi, die alle vrouwen in een dorpje in de buurt van Napels om zijn vinger windt. Hij is de klassieke eeuwige vrijgezel... totdat er op een dag een rijke Amerikaanse vrouw in het dorp verschijnt, die hem een grootse toekomst in Amerika voorspiegelt. Gigi valt voor haar en reist af naar de States, na een emotioneel afscheid van al zijn vrouwen op het station.

Jaren later duikt Gigi weer op, geknakt en zwijgzaam. Het Amerikaanse avontuur is jammerlijk mislukt en hij kan, ondanks de blamage van zijn terugkeer, zijn geboortestreek niet missen. Zodra hij is herkend, loopt het hele dorp juichend uit en wordt hij op grootse wijze onthaald.

Het lied is zoals veel werk van Dalida vrolijk-weemoedig, een echt 'levenslied' met een lach en een traan; misschien wel het lied waarin ze het meest trouw was aan haar Italiaanse 'roots'.

Dalida heeft een indrukwekkend oeuvre nagelaten. Tot haar beroemdste liedjes behoren, behalve het hier besproken nummer, 'La danse de Zorba', 'Ciao amore ciao', 'Paroles, paroles', 'Il venait d'avoir dix-huit ans' en 'Quand on a que l'amour'. 'Gigi l'amoroso' is haar grootste hit; het lied werd in talloze talen vertaald, tot en met het Japans, stond in negen landen op nummer één en leverde haar in de Benelux een platina plaat op. Het is een ruim zeven minuten durende mini-opera.

De Nederlandse zanger Mike Vincent gebruikte de melodie voor zijn nummer "Friet Met Mayonaise" wat later weer werd gecovered door Johnny Hoes. Dalida bracht het nummer in verschillende talen uit: Italiaans ("Gigi l'amoroso"), Spaans ("Gigi el amoroso"), Duits ("Gigi der Geliebte"), Engels ("The Great Gigi l'Amoroso"), en in het Japans.