67. Amoureuse (1972) - Véronique Sanson

Véronique Sanson (Boulogne-Billancourt, 24 april 1949) is een Franse zangeres, tekstschrijfster, producer die drie keer Victoires de la Musique kreeg uitgereikt en heeft een fervente aanhang in haar geboorteland. Haar beide ouders, René en Colette Sanson, waren lid van het verzet tijdens de Duitse bezetting van Frankrijk. Voor de oorlog was René Sanson een Franse diplomaat in Den Haag. Toen de Duitsers Nederland binnenvielen, stuurde hij een gecodeerd bericht om de Franse regering te waarschuwen dat Duitsland van plan was Frankrijk over de Belgische grens aan te vallen. Dit bericht werd ontcijferd door Colette, een communicatiemedewerker bij het Franse Ministerie van Oorlog. Het was pas een paar maanden later dat ze elkaar persoonlijk ontmoetten, in een verzetscel. Beiden werden prominente leden binnen het verzet.

Tien jaar na Barbara werd Véronique Sanson een van de eerste Franse vrouwelijke singer-songwriters, die doorbrak met haar debuutalbum Amoureuse in 1972. Ze werd ook een van de meest succesvolle en meest prominente leden van de 'Nouvelle chanson française' van de jaren zeventig, naast een aantal andere chansonniers en chansonnières zoals o.a. Michel Polnareff, Yves Duteil, Michel Berger. Dit in tegenstelling tot de meeste eerdere Franse artiesten uit het "Yé-yé-tijdperk" van de jaren zestig, die meestal EP's uitbrachten bestaande uit: een verzameling van singles, B-kantjes en covers, Sanson en haar tegenhangers van de "nouvelle chanson française" vestigden de dominantie van singer-songwriters op de Franse hitparade uit de jaren zeventig dankzij albums met artistieke statements.  

Amoureuse is gecomponeerd, geschreven en opgenomen in 1971 door Véronique Sanson en gepubliceerd op haar eerste gelijknamige album in 1972. De emblematische titel van Amoureuse heeft over de hele wereld meer dan 30 covers in minstens 6 talen gekend.

Amoureuse beschrijft geweld van de tegenstrijdige gevoelens die gepaard gaan met een staat van hartstochtelijke liefde. Véronique Sanson zelf gaf verschillende interpretaties van de "verboden" impressie van liefde uitgedrukt in de eerste verzen "Op een nacht, val ik in slaap met hem / Maar ik weet dat we verboden zijn" . Soms legde ze uit dat het verbod voortkwam uit een rigoureuze familieachtergrond. Maar ze heeft bij andere gelegenheden de uitleg gegeven van de verborgen liefde van een vrouw die sentimenteel was.

Volgens Véronique Sanson kreeg ze de inspiratie van de eerste versie van het lied toen ze door Avenue des Champs-Élysées reed en in haar kleine auto bij zonsopgang, na een nacht van liefde, de rijzende zon de Arc de Triomphe verlichtte.

De single Amoureuse uitgegeven in maart 1972 van het gelijknamige album wordt geen groot succes dat jaar in Frankrijk, de tweede single van het album Besoin de personne, wordt wel een succes hiervan worden binnen een paar maanden 200.000 exemplaren verkocht. In Quebec, waar het album enige tijd later wordt uitgebracht, zal het een succes worden, waardoor Véronique Sanson de gelegenheid kreeg om haar eerste concerten in Canada te geven.

Amoureuse wordt in 1973 in het Duits gecoverd (Amoureuse, door Michael Kuntze) en in het Spaans (Enamorada, door J. M. Pater). In 1978 verschijnt het, bewerkt, op de B-kant van een Italiaans singeltje onder de titel Diverso amore mio door Cristiano Malgioglio.