62. Une histoire d'amour (1971) - Mireille Mathieu
Mireille Mathieu (Avignon, 22 juli 1946) is een Franse zangeres. Zij werd door de Fransen ontdekt op 21 november 1965, naar aanleiding van de Franse tv-uitzending "Télé-Dimanche" waar zij in de zangwedstrijd "Le Jeu de la Chance" het liedje "Jezebel" van Édith Piaf interpreteerde. In de jaren 1960 was het heel gewoon dat deelnemers aan zangwedstrijden liedjes uit het repertoire van Piaf interpreteerden. Edith Piaf, overleden in 1963, bleef sterk aanwezig in het hart van de Fransen. Daarom zochten ze een "vervangster" die de traditie van de "chanson réaliste" zou overnemen.
Kijkers ontdekken in november 1965 een 19-jarig meisje met een dan al krachtige stem. Ze won de wedstrijd vijf weken op rij en werd opgemerkt door Johnny Stark die haar manager werd. Op 26 december 1965 treed ze op in het bekende Olympia theater als voorprogramma van Sacha Distel en Dionne Warwick. Haar eerste single, Mon credo, is a enorm succes met meer dan een miljoen verkochte exemplaren. Al snel wordt ze ook bekend buiten Frankrijk, in maart 1966, is het jonge wonderkind te gast in de Ed Sullivan Show in de Verenigde Staten. Datzelfde jaar heeft ze al diverse hits in Frankrijk.
Johnny Stark, de man die voor de carrière zorgde van zangers als Yves Montand, Luis Mariano, Tino Rossi, Line Renaud, Michel Delpech , Johnny Hallyday, Sylvie Vartan en Hugues Aufray, nam Mireille Mathieu volledig onder zijn hoede. Hij was ervan overtuigd dat de jonge Avignonnaise de hoogste top in de muziek kon bereiken, indien zij er voldoende wilskracht voor had. De zanger en acteur Maurice Chevalier gaf hem hierin volledig gelijk en nam haar ook onder zijn vleugels.
[foto: eigen foto Wikipedia - 2014]
Hard werken, discipline en wilskracht waren de wachtwoorden van Johnny Stark, de veeleisende "cow-boy", die 25 jaar lang, ononderbroken, de carrière van Mireille van dichtbij volgde tot zijn plotse overlijden in 1989. Na het overlijden van Stark raakt Mireille in een depressie, maar met dank aan haar familie krabbelt Mireille op en gaat opnieuw de studio in en brengt een nieuw album uit, Mireille Mathieu (1991), met een nieuwe platenmaatschappij. Elke albumrelease is een triomf, de Amerikaans pers vergelijkt haar met Edith Piaf. In 1999 overhandigde president Jacques Chirac haar het insigne van ridder van het Legioen van Eer (Légion d'Honneur).
"La demoiselle d'Avignon", zoals haar bijnaam luidt, vierde in november 2005 haar 40-jarige zangcarrière in de Olympia, waar zij op 24 november een "robijnen plaat" ontving voor de verkoop van 122 miljoen albums in de hele wereld sinds haar debuut. 2005 is het jaar van een geslaagde comeback in Frankrijk. Mireille Mathieu kwam steeds meer op de Franse zenders (televisie en radio) en kreeg weer aandacht in de Franse pers. Mireille bevestigde ook haar succes op internationaal niveau. In oktober 2014, vierde de zangeres haar 50-jarig zangjubileum in het Olympia theater (Parijs).
In 2016 werd ze benoemd tot ambassadeur van de Russische taal. Op 4 december 2016 ontving ze in Parijs een ere-diploma. Professor Margarita Roussetskaïa, rector van "L'Institut d'État de la langue russe Pouchkine" uitte bij die gelegenheid haar dankbaarheid aan de zangeres omdat ze de Fransen Russische nummers heeft doen ontdekken, evenals nieuwe pagina's van de Russische cultuur.
(bron: wikipedia.org/wiki/Mireille_Mathieu, gala.fr/stars_et_gotha/mireille_mathieu)
Une histoire d'amour is een schot in de roos in Frankrijk. Une histoire d’amour is het thema uit de film "Love Story", muziek van Francis Lai op tekst van Catherine Desage. Zeer succesvolle hit dat in 1971 meer dan 500.000 exemplaren verkocht.
Tekst: Une histoire d’amour
Une histoire d'amour
Où chaque jour devient pour nous le dernier jour
Où on peut dire "à demain" àson amour
Et qu'on est là tout près de lui àregarder
Mourir sa vie
Une histoire d'amour
Où pour nous deux le mot toujours semblait trop court
Tu vois pourtant nous n'avons plus beaucoup le temps
Non mon amour tu ne dois pas, il ne faut pas
Pleurer sur moi
Ne me dis pas adieu
Je vais fermer les yeux
Viens près de moi
Et prends-moi dans tes bras
Restons ensemble
Serre-moi fort
Tu vois il me semble que ma vie s'endort
Dis-moi "je t'aime"
Une histoire d'amour
C'est la chanson de l'océan les nuits d'été
Un souvenir qui va durer l'éternité
Pour moi ce soir ma vie s'en va mais notre amour
Ne finit pas
Une histoire d'amour
Ça ne peut pas vraiment mourir en un seul jour
Ne reste pas le cœur en deuil à vivre seul
Il te faudra voir d'autres ciels, d'autres soleils
Ne pleure pas
(Auteur: Catherine Desage Compositie: Francis Lai)
Tekst: Une histoire d’amour - Nederlandse vertaling
Een liefdesgeschiedenis
waarin elke dag voor ons de laatste dag wordt
Waarin je "tot morgen" kunt zeggen tegen je geliefde
terwijl je heel dicht bij haar bent en ziet
hoe haar leven uitdooft
Een liefdesgeschiedenis
waarin voor ons tweeën het woord altijd te kort leek
Toch, je ziet, veel tijd hebben we niet meer
Neen mijn lief je mag niet, je moet niet
huilen om mij
Zeg me niet vaarwel
Ik sluit mijn ogen
Kom dicht bij me
en neem me in je armen
Laten we bij elkaar blijven
Druk me dicht tegen je aan
Je ziet, ik denk dat mijn leven inslaapt
Zeg: "ik houd van je"
Een liefdesgeschiedenis
Het lied van de oceaan op een zomernacht
Een herinnering die eeuwig zal duren
Voor mij zal het leven vanavond verstrijken maar onze liefde
eindigt niet
Een liefdesgeschiedenis
die kan niet werkelijk sterven in één enkele dag
Blijf niet met een rouwend hart alleen leven
Je moet anderen hemelen, andere zonnen zien
Huil niet
(bron: muzikum.eu)
{{ 'Comments (%count%)' | trans {count:count} }}
{{ 'Comments are closed.' | trans }}