61. Pour un flirt (1971) - Michel Delpech

Jean-Michel Delpech (Courbevoie, 26 januari 1946 – Puteaux, 2 januari 2016) was een Franse chansonnier, romanschrijver en acteur. Als artiest noemde hij zich eenvoudigweg Michel Delpech. Zijn grootste succes in Nederland en Vlaanderen was het chanson Pour un flirt. Geboren in een Parijse voorstad in een welgestelde familie had Delpech een gelukkige jeugd. Zijn vader bezat een klein bedrijf. Op de middelbare school vormde hij, beïnvloed door de grote chansonniers van zijn tijd als Luis Mariano, Charles Aznavour en Gilbert Bécaud, met klasgenoten een klein orkestje. Verder studerend aan de Petit Conservatoire de Mireille, waar ook Yves Duteil en Françoise Hardy waren ontdekt, maakte hij zijn eerste single, Anatole in 1963.

In 1969 componeerde hij het hippielied Wight is Wight in het Frans over het Britse Isle of Wight Festival van die zomer. Het werd een flinke hit in Frankrijk en was de internationale doorbraak voor Delpech. Sandie Shaw coverde het nummer het jaar daarop. In 1970 betreurde hij het uiteengaan van The Beatles in de song Et Paul chantait Yesterday.

In 1971 scoorde Delpech een Europese hit met Pour un flirt, dat zelfs in Groot-Brittannië de hitparades haalde. Verdere chansons van hem waren Que Marianne était jolie (1972) en Les divorcés (1974), Le Chasseur (1974), La maison est en ruine (1974) (in België en Nederland ook bekend van de Nederlandse cover door Conny Vandenbos, met als titel 'In Den Haag is een laan') en Le Loir-et-Cher (1977). Aan het einde van de jaren 70 nam de internationale populariteit van het Franse chanson af, en Delpech beperkte zijn carrière zich tot de Franstalige landen.  

In de jaren erna wijdde Delpech zich voornamelijk aan het componeren en tekstschrijven. Platen met oud materiaal kwamen uit, maar optredens deed hij niet. Een comeback vond plaats in 1983 met de single Animaux, animaux en zijn succesvolle album Loin d'ici in 1985, in 1989 gevolgd door J'étais un ange.

In 1966 trouwde hij met Chantal Simon die hij ontmoette als medespeelster in de musical Copains-Clopal. Drie jaar later werd dochter Garance geboren, het jaar erop gevolgd door zoon Barthélémy. Het huwelijk duurde tot in 1975, toen zijn vrouw hem verliet. Na de scheiding raakte Delpech in een depressie en had hij zelfmoordneigingen. Hij schreef er een autobiografie over, L'homme qui avait bâti sa vie sur le sable] getiteld, die in 1982 verscheen. Daarin beschrijft hij tevens zijn religieuze zoektocht, die hem eerst leidde naar het boeddhisme en later naar het rooms-katholicisme.

In 2013 werd bij Delpech keel- en tongkanker vastgesteld. Delpech sprak hierover als een "absolute" kanker, omdat hij zijn stem door de ziekte bijna volledig verloor. Begin 2015 kondigde Delpech aan dat hij genezen was, maar enkele maanden later herviel hij. Hij overleed op 2 januari 2016 op 69-jarige leeftijd. 

(bron: nl.wikipedia.org/wiki/Michel_Delpech)  

Pour un flirt was het enige internationale succes voor Delpech. Net geen nummer 1 in Nederland voor Michel Delpech. Hij schrijft het lied met Roland Vincent.

Tienermeisjes en ook de iets rijpere vrouwen in Frankrijk lopen storm voor het lange haar en de crooner-stem van de zanger. Eén fan stuurt zelfs haar schaamhaar per post op. Delpech geniet met volle teugen van het succes. "Ik heb dorst naar het succes. Dat is een doel op zich en het is niet iets wat zo maar iedereen overkomt", zegt hij later in een interview.

Maar het flirterige bestaan eist ook zijn tol: de jonge Franse ster begint zich te laven aan alcohol, drugs, seks en geld. Zijn vrouw Chantal kraakt in de schaduw van het succes van haar man. In 1975 verlaat ze hem. Aanvankelijk houdt Michel zich sterk en blijft hij optreden, maar daarna belandt hij in een diepe depressie. Hij zoekt zijn heil bij kwakzalvers, probeert zich te herbronnen met het boeddhisme.... niets helpt.

 Tekst: Pour un flirt

Tekst: Pour un flirt - Nederlandse vertaling