51. Cent mille chansons (1968) - Frida Boccara
Frida Boccara (Casablanca 29 oktober 1940 - Parijs, 1 augustus 1996) werd geboren als Danielle Frida Hélène Boccara in Casablanca, Marokko, in een joodse familie van Italiaanse afkomst, uit Livorno, die in Tunesië woonde voordat ze zich in Marokko vestigden. Toen ze 18 jaar was, verhuisde ze van Casablanca naar Parijs, waar ze uiteindelijk haar artistieke carrière begon als zangeres. Boccara had ook een broer en een zus in de showbusiness.
In de jaren 60 deed ze aan verschillende Eurovisie Songfestivals mee. In 1964 had Boccara met het nummer "Autrefois" meegedaan aan de selectie voor het Eurovisie Songfestival, maar ze was niet succesvol. Vijf jaar later, op het Eurovisie Songfestival 1969, gehouden in Madrid vertegenwoordigde ze Frankrijk met het nummer "Un jour, un enfant" op muziek van Émile Stern en tekst door Eddy Marnay. Haar nummer deelde de eerste plaats samen met de inzendingen uit Nederland, het VK en Spanje. De vier landen hadden evenveel punten en het reglement voorzag geen noodscenario, waardoor er vier winnaars waren. Het reglement werd daarna aangepast om dit in de toekomst te voorkomen.
Haar bekendste nummer is Cent mille chansons uit 1968, en leverde haar een gouden plaat op, terwijl Un jour, un enfant (1969) haar een platina plaat opleverde en Pour vivre ensemble (1971) haar nog een gouden plaat opleverde.
[Foto: eurovision.de]
Eind jaren zestig nam ze ook” Un pays pour nous “op, een nummer dat een Franse versie was van” Somewhere ” (uit de musical West Side Story ) van Leonard Bernstein, die de originele melodie componeerde. Boccara hernieuwde haar banden met het Eurovisie Songfestival door deel te nemen aan de Franse nationale finales van 1980 - met "Un enfant de France" - en 1981 - met "Voilà comment je t'aime". Geen van beide nummers werd echter geselecteerd.
Tekstschrijver Eddy Marnay was haar professionele partner (de meeste nummers van Boccara zijn door hem geschreven), maar ze speelde ook nummers gecomponeerd door Jacques Brel, Georges Brassens, Charles Aznavour, Émile Stern, Michel Legrand, Michel Magne, Nino Rota en Mikis Theodorakis. In 1996 stierf ze aan een longinfectie. Ze ligt begraven op de joodse begraafplaats van Bagneux.
(bron: nl.wikipedia.org/wiki/Frida_Boccara / famousinheaven.nl/nl/frida-boccara-in-heaven / en.wikipedia.org/wiki/Frida_Boccara)
Cent mille chansons (Honderdduizend liederen) is een lied uit 1968 dat bekend is geworden dankzij de Franse zangeres Frida Boccara. De tekst van het lied is geschreven door Eddy Marnay die ook tekende voor de tekst van Boccara’s winnende Eurovisiesongfestivallied Un jour, un enfant uit 1969. De componist van het - evident op Bach geïnspireerde - lied is de eveneens Franse componist Michel Magne. Boccara nam in 1979 ook een versie van het lied op waarin zij te horen is met het koor de Mastreechter Staar.
Het betreft een liefdeslied met ruime gebaren. Als, zo schrijft de dichter, jij en ik samen zijn, dan zullen er tijden aanbreken waar honderdduizenden liederen klinken, en zullen in honderduizenden horizons onze ogen verzinken in een oceaan van liefde.
Het lied werd later ook vaak gezongen door Lenny Kuhr die, met de inzendingen uit Spanje en het Verenigd Koninkrijk, in 1969 de eerste plaats van het Eurovisie Songfestival met Boccara had moeten delen. Tijdens de inhuldiging van de Nederlandse koning Willem-Alexander op 30 april 2013 zong het Nieuw Amsterdams Kinderkoor een lied - Later als ik groot ben - op melodie van Cent mille chansons, op een tekst van Herman van Veen.
Tekst: Cent mille chansons
Il y aura cent mille chansons
Quand viendra le temps des cent mille saisons
Cent mille amoureux
Pareils à nous deux
Dans le lit tout bleu de la terre
Cent mille chansons rien qu'à nous
Cent mille horizons devant nous
Partagés de bonheur
Tout étalé de nos coeurs
Et des châteaux insensés
Et des bateaux étoilés
Et des étoiles oubliées
Et tes yeux et mes yeux
Dans un océan d'amour
Il y aura cent mille chansons
Quand viendra le temps des cent mille saisons
Cent mille maisons
Gravées à ton nom
Parmi les moissons de la terre
Cent mille chansons rien qu'à nous
Cent mille horizons devant nous
Partagés de bonheur
Tout étalé de nos coeurs
Et des pays reconnus
Et des forêts éperdues
Et des chagrins défendus
Et tes yeux et mes yeux
Dans un océan d'amour
(Auteur: Eddy Marnay, Michel Magne Componist: Michel Magne)
Tekst: Cent mille chansons - Nederlandse vertaling
Er zullen honderdduizend wijsjes zijn
Als de tijd van de honderdduizend seizoenen aanbreekt
En er honderdduizend geliefden
Net als ons beiden
In het aardse bed liggen dat helemaal blauw is
Honderdduizend wijsjes alleen maar voor ons
Honderdduizend horizons voor ons
Gedeeld door geluk
Allemaal opengelegd door ons hart
En onzinnige kastelen
En met sterren overdekte boten
En vergeten sterren
En jouw ogen en de mijne
In een oceaan van liefde
Er zullen honderdduizend wijsjes zijn
Als de tijd van de honderdduizend seizoenen aanbreekt
Honderdduizend huizen
Die jouw naam dragen
Te midden van de oogsten der aarde
Honderdduizend wijsjes alleen maar voor ons
Honderdduizend horizons voor ons
Gedeeld door geluk,
Allemaal opengelegd door ons hart
En erkende gebieden
En radeloze wouden
En verboden verdriet
En jouw ogen en de mijne
In een oceaan van liefde
(bron: muzikum.eu)
{{ 'Comments (%count%)' | trans {count:count} }}
{{ 'Comments are closed.' | trans }}