5. Douce France (1947) - Charles Trenet

Charles Trenet (Louis Charles Auguste Claude (Charles) Trenet) (Narbonne, 18 mei 1913 – Créteil, 19 februari 2001) was een Franse zanger, componist en acteur, actief vanaf de jaren 30 tot aan de jaren 90 van de 20e eeuw. Trenet, die vanwege zijn komische expressie en zijn vilten hoedje de bijnaam "Le Fou Chantant" (de zingende dwaas) kreeg, is vooral bekend vanwege zijn wereldhits Douce France en La mer. In Frankrijk wordt Trenet net zo geroemd als Édith Piaf en Charles Aznavour.

Trenet, een notariszoon uit Narbonne, kwam al vroeg met kunst in contact, mede omdat hij vanwege een ziekte lange tijd thuis moest blijven. In 1928 volgde hij zijn moeder naar Berlijn en daar kwam hij in aanraking met theater en poëzie. In de jaren 30 studeerde hij in Parijs architectuur en vormgeving.

Tijdens de Duitse bezetting speelde Trenet in enkele films. Ook bleef hij optreden, voornamelijk voor Duitse soldaten en Franse krijgsgevangenen in Duitsland. Dat werd hem niet in dank afgenomen. Mogelijk is zijn opstelling ingegeven door het feit dat Trenet als homoseksueel gevaar liep te worden gedeporteerd en er geruchten over een Joodse afkomst de ronde deden. 

2%20Charles%20Trenet

[foto; Onbekend]

 Na de oorlog vertrok Trenet naar de Verenigde Staten, waar hij snel een succes werd in New York en toerde in de VS, Mexico en Peru. In september 1951 keerde hij terug naar Frankrijk. Daar trad hij onafgebroken op, maar in de jaren zestig ging het niet goed met zijn carrière. In 1975 nam hij voor het eerst afscheid van de muziek en uiteindelijk zou hij in de jaren tachtig definitief stoppen.

Een paar jaar voor zijn overlijden in 2001, liet Trenet zijn erfenis na aan Georges El Assidi, die bijna twintig jaar zijn privésecretaris was. Volgens Lucienne Trenet (halfzus van Charles) en Wulfran Trenet (neef van Charles), zou Georges El Assidi de erfenis hebben verkwist, en zij betwisten in 2008 het testament dat was opgemaakt in 1999 door Georges El Assidi te beschuldigen van “misbruik van zwakte, afpersing, geweld en opzettelijke doodslag”. Uiteindelijk werden halfzus en neef in 2013 door de rechtbank in het ongelijk gesteld. 

(bron: nl.wikipedia.org/wiki/Charles_Trenet / fr.wikipedia.org/wiki/Charles_Trenet)

MUZIEKNOOT Douce France ("Lief Frankrijk") is een zeer beroemd chanson gecomponeerd door Charles Trénet dat hij voor het eerst opvoerde in 1943, voor de Franse gevangenen in Berlijn. Douce France is een lied vol nostalgie, bedoeld om het lijden van de Fransen tijdens de Tweede Wereldoorlog te verzachten.

Het lied werd in 1986 opnieuw geïnterpreteerd door de Franse rockband Carte de Séjour (wat "groene kaart", "verblijfsvergunning" betekent).

In 1943 schetst Trenet met zijn evergeen Douce France een melancholisch beeld van het zorgeloze Frankrijk 'uit [zijn] kindertijd', het land dat de Duitsers nooit kunnen inpalmen. Dat werkt. Fransen gebruiken het refrein om nare nazidromen mee te bezweren. Vooral de Franse gevangen in Duitsland klampen zich vast aan Trenets poëzie. Trenet verwoordt het verlangen naar het vooroorlogse Frankrijk ' dat [hij] nog altijd meedraagt in [zijn] hart'/

Eind jaren vijftig overkomt het De Gaulle dat hij in Canada de vliegtuigtrappen afdaalt op de tonen van Douce France terwijl het protocol de Marseillaise voorschrijft. Als Trenet een school in Québec bezoekt, doet het leerlingenkoor speciaal voor hem een greep uit het Franse chanson. Na het zingen van Douce France tikt hun leerkracht de zanger op de schouder en zegt "'Toch niet slecht hè, die chansons uit de zeventiende eeuw". Trenet komt niet meer bij van het lachen.

Tekst: Douce France

Il revient à ma mémoire
Des souvenirs familiers
Je revois ma blouse noire
Lorsque j'étais écolier
Sur le chemin de l'école
Je chantais à pleine voix
Des romances sans paroles
Vieilles chansons d'autrefois

Douce France
Cher pays de mon enfance
Bercée de tendre insouciance
Je t'ai gardée dans mon cœur!
Mon village au clocher aux maisons sages
Où les enfants de mon âge
Ont partagé mon bonheur
Oui je t'aime
Et je te donne ce poème
Oui je t'aime
Dans la joie ou la douleur
Douce France
Cher pays de mon enfance
Bercée de tendre insouciance
Je t'ai gardée dans mon cœur

Oui je t'aime
Et je te donne ce poème
Oui je t'aime
Dans la joie ou la douleur
Douce France
Cher pays de mon enfance
Bercée de tendre insouciance
Je t'ai gardée dans mon cœur
Je t'ai gardée dans mon cœur 

(Auteur: Charles Trenet, Albert Lasry Componist: Charles Trenet, Albert Lasry, Léo Chauliac)

 5%20Douce%20France

Tekst: Douce France - Nederlandse vertaling

Vertrouwde herinneringen
Kom terug naar mijn gedachten
Ik herinner me mijn zwarte blouse
Toen ik student was
Op de weg naar school
Ik zong hardop
Liedjes zonder tekst
Oude liedjes uit het verleden

Refrein:
Lief Frankrijk

Beste land van mijn jeugd
In een wieg van tedere zorgeloosheid
Ik heb je in mijn hart bewaard!
Mijn dorp met de klokkentoren en met adellijke huizen
Waar kinderen van mijn leeftijd zijn
Heb ik mijn vreugde gedeeld
Ja ik hou van je
En ik geef je dit gedicht
Ja ik hou van je
In goede en slechte tijden (in vreugde of pijn)
Lief Frankrijk

Beste land van mijn jeugd
In een wieg van tedere zorgeloosheid
Ik heb je in mijn hart bewaard

Ja ik hou van je
En ik geef je dit gedicht
Ja ik hou van je
In vreugde of pijn
Zoet Frankrijk
Beste land van mijn jeugd
In een wieg van tedere zorgeloosheid
Ik hield je in mijn hart
Ik hield je in mijn hart

(bron: muzikum.eu)

 

 

 

 

 

 

 

 

{{ message }}

{{ 'Comments are closed.' | trans }}