272. A ma fille (1964) - Charles Aznavour
Charles Aznavour, pseudoniem van Chahnour Varinag Aznavourian (Parijs, 22 mei 1924- 1 oktober 2018, Mouriès) is een Franse zanger, liedjesschrijver en acteur van Armeense afkomst. Aznavour werd geboren als zoon van Armeense immigranten. Op negenjarige leeftijd begon hij met acteren en dansen. In de jaren veertig vormde hij samen met Pierre Roche een muzikaal duo en spoedig koos hij de podiumnaam Aznavour. Ondertussen schreef Aznavour in 1944 zijn eerste nummer J'ai Bu. De eerste successen van het partnerschap waren in Canada gedurende de periode 1948-1950.
Tijdens de vroege stadia van zijn carrière stond Aznavour in het voorprogramma van Edith Piaf in de Moulin Rouge. Piaf adviseerde hem toen om zich toe te leggen op een zangcarrière. Piaf hielp Aznavour met het ontwikkelen van zijn kenmerkende stem wat leidde tot zijn unieke geluid die zo goed bij zijn repertoire paste. Piaf nam hem mee op tournee door Frankrijk en de Verenigde Staten. Daarna ging de reis naar Quebec, waar het grote succes hem wachtte: veertig weken lang mocht hij in enkele clubs spelen, met elf shows per week. In 1953 brak Charles, beïnvloed door Piaf, met zijn partner Pierre Roche.
In 1974 had Aznavour groot succes in het Verenigd Koninkrijk met zijn Engelstalige nummer "She" wat veertien weken op nummer 1 stond in de Engelse hitparade. Zijn andere Engelstalige hit in het Verenigd Koninkrijk was "The Old Fashioned Way" in 1973, dat 15 weken in de Britse hitlijsten stond.
Aznavour was één van Frankrijks meest populaire zangers. Hij werd de Franse Frank Sinatra genoemd, terwijl muziekcriticus Stephen Holden Aznavour beschreef. als een "Franse popgod". Hij was misschien wel de beroemdste Armeniër van zijn tijd. In 1998 werd Aznavour door CNN uitgeroepen tot entertainer van de eeuw gekozen door de lezers van Time Online van over de hele wereld. Hij werd erkend als de beste artiest van de eeuw, met bijna 18% van de stemmen, nog voor Elvis Presley en Bob Dylan. Aznavour zong vaak over liefde. Hij schreef of schreef mee aan musicals, meer dan duizend liedjes en nam eenennegentig studioalbums op. Aznavour sprak en zong in vele talen (Frans, Engels, Italiaans, Spaans, Duits, Russisch, Armeens, Napolitaans en Kabyle), en hij heeft opgetreden in de prestigieuze Carnegie Hall en andere belangrijke zalen in de wereld.
Op 1 oktober 2018 werd Aznavour op 94-jarige leeftijd dood aangetroffen in een badkuip in zijn huis in Mouriès. Het autopsierapport concludeerde dat Aznavour stierf aan een hartstilstand, gecompliceerd door een acuut longoedeem. Op 5 oktober werd Aznavour geëerd met een staatsbegrafenis in het militaire complex Les Invalides in Parijs, waarbij president Emmanuel Macron hem prees als een van de meest belangrijke "gezichten van Frankrijk". Hoogwaardigheidsbekleders die de begrafenis bijwoonden, waren o.a. de voormalige Franse presidenten Nicolas Sarkozy en François Hollande, evenals de Armeense president Armen Sarkissian. Zijn kist werd aan het einde van de begrafenis opgetild onder het geluid van zijn hit "Emmenez-Moi"
(bron: en.wikipedia.org/wiki/Charles_Aznavour / nl.wikipedia.org/wiki/Charles_Aznavour)
A ma fille een mooi eerbetoon aan, en liefde voor, een dochter. Aznavour is een van de weinigen die dit met zo'n finesse en veerkracht kon schrijven en zingen. Helaas is dit mooie nummer van Aznavour onderbelicht gebleven in Nederland. In België werd het wel gewaardeerd, het stond daar 36 weken in de hitparade met een piek op nummer 2.
Gerard Cox was een Nederlander die wel zijn waardering voor dit nummer liet blijken door het in 1973 te vertalen als "Voor mijn dochterje".
Tekst: A ma fille
Je sais qu'un jour viendra car la vie le commande
Ce jour que j'appréhende où tu nous quitteras
Je sais qu'un jour viendra où triste et solitaire
En soutenant ta mère et en traînant mes pas
Je rentrerai chez nous dans un "chez nous" désert
Je rentrerai chez nous où tu ne seras pas
Toi tu ne verras rien des choses de mon cœur
Tes yeux seront crevés de joie et de bonheur
Et j'aurai un rictus que tu ne connais pas
Qui semble être un sourire ému mais ne l'est pas
En taisant ma douleur à ton bras fièrement
Je guiderai tes pas quoique j'en pense ou dise
Dans le recueillement d'une paisible église
Pour aller te donner à l'homme de ton choix
Qui te dévêtira du nom qui est le nôtre
Pour t'en donner un autre que je ne connais pas
Je sais qu'un jour viendra tu atteindras cet âge
Où l'on force les cages ayant trouvé sa voie
Je sais qu'un jour viendra, l'âge t'aura fleurie
Et l'aube de ta vie ailleurs se lèvera
Et seul avec ta mère le jour comme la nuit
L'été comme l'hiver nous aurons un peu froid
Et lui qui ne sait rien du mal qu'on s'est donné
Lui qui n'aura rien fait pour mûrir tes années
Lui qui viendra voler ce dont j'ai le plus peur
Notre part de passé, notre part de bonheur
Cet étranger sans nom, sans visage
Oh! combien je le hais
Et pourtant s'il doit te rendre heureuse
Je n'aurai envers lui nulle pensée haineuse
Mais je lui offrirai mon cœur avec ta main
Je ferai tout cela en sachant que tu l'aimes
Simplement car je t'aime
Le jour, où il viendra
(Auteur en componist: Charles Aznavour)
Tekst: A ma fille (Aan mijn dochter)- Nederlandse vertaling
Ik weet dat er een dag zal komen want dat gebiedt het leven
Die dag door mij gevreesd waarop je ons zult verlaten
Ik weet dat er een dag zal komen waarop triest en alleen
Ik je moeder zal ondersteunen en met slepende tred
Weer naar huis zal gaan in een 'thuis' dat verlaten is
Ik zal naar huis gaan waar jij niet meer zult zijn
Jij zult niets zien van de dingen in mijn hart
Jouw ogen zullen verblind zijn door vreugde en geluk
En ik zal een grijns vertonen die je niet kent
Die lijkt op een ontroerde glimlach maar het niet is
Terwijl ik mijn pijn verzwijg, trots aan jouw arm
Zal ik je passen begeleiden wat ik ook denk of zeg
In de stille reflectie van een serene kerk
Om je aan de man te geven van je keuze
Die je zal ontdoen van de naam die de onze is
Om je een andere te geven die ik niet ken
Ik weet dat er een dag zal komen dat je op die leeftijd komt
Waarop je de kooien openbreekt omdat je je weg gevonden hebt
Ik weet dat er een dag zal komen dat je leeftijd je doet bloeien
En de ochtendzon van jouw leven ergens anders op zal komen
En met je moeder alleen, 's nachts en overdag
's Zomers en 's winters zullen wij het een beetje koud hebben
En hij die niets weet van de zorg die wij [aan jou] hebben besteed
Hij die niets gedaan heeft om jouw jaren naar volwassenheid te brengen
Hij die zal komen stelen waar ik het meest bang voor ben
Ons deel van het verleden, ons deel van het geluk
Die vreemdeling zonder naam, zonder gezicht
Oh! Wat haat ik hem
En toch als hij je gelukkig moet maken
Zal ik tegen hem geen enkele hatelijke gedachte koesteren
Maar zal ik hem mijn hart aanbieden met jouw hand
Dit zal ik allemaal doen omdat ik weet dat je van hem houdt
Eenvoudigweg omdat ik van jou houd
De dag waarop hij zal komen
{{ 'Comments (%count%)' | trans {count:count} }}
{{ 'Comments are closed.' | trans }}