218. Darla dirladada (1970) - Dalida

Dalida (Caïro, 17 januari 1933 - Parijs, 3 mei 1987), pseudoniem van Iolanda Cristina Gigliotti, was een Egyptisch-Franse zangeres en actrice van Italiaanse afkomst. Met meer dan 170 miljoen verkochte platen is ze een van Frankrijks succesvolste artiesten ooit.

In 1954 was Iolanda Cristina Gigliotti Miss Egypte, en op haar eenentwintigste vertrok ze naar Frankrijk voor een carrière als zangeres en actrice. Ze noemde zichzelf toen Dalila, naar de vrouw uit de Bijbel. In Parijs veranderde ze dat op aanraden van Eddie Barclay in Dalida. Ze brak door met een Italiaans getint repertoire, en cultiveerde haar 'exotische' uitstraling met een grote bos zwarte krullen en donker omrande ogen. In 1957 had ze in Frankrijk een hit met het lied Bambino, dat 39 weken lang de hitlijst aanvoerde. Aan het einde van de jaren zestig nam ze haar typerende, blonde kapsel. Aan het begin van de jaren zeventig verdiepte ze haar repertoire door werk van Léo Ferré en Jacques Brel op te nemen.

In de jaren tachtig dwong een oogkwaal, die uit haar jeugd stamde, haar tot enkele operaties die weinig verbetering brachten. Ze zag steeds minder met haar linkeroog, en keek vaak scheel. Ook de relaties met mannen waren weinig gelukkig. Drie mannen met wie ze een al dan niet langdurige, doch erg innige relatie onderhield, pleegden zelfmoord, onder wie Luigi Tenco en Lucien Morisse.  

 Met Paroles, paroles en Gigi l'amoroso, het gezongen verhaal van een Napolitaanse hartenbreker die na een mislukt avontuur in Hollywood terugkeert naar zijn geboortedorp, had ze haar grootste hits. Daarna besloot ze, op aanraden van haar broer Orlando, die tevens haar manager was, zich te richten op de opkomende disco. Met J'attendrai, een cover van een chanson uit de jaren dertig, had ze de eerste Franstalige discohit. Daarna volgde nog de disco-opvolger van Gigi l'amoroso, Gigi in Paradisco waarin Gigi na zijn dood in de hemel in het Engels zingt. Ook het nummer Darla Dirladada werd internationaal in 1970 een grote hit. Wereldwijd verkocht ze veel singles en albums, vooral in Frankrijk, Italië, België, Zwitserland, Duitsland, Egypte, Canada, het Midden-Oosten en Japan was ze razend populair.

Ze speelde nog in een film, genaamd "De Zesde Dag", waarvoor ze terugkeerde naar Egypte. Moe van alle problemen maakte ze in de nacht van 2 op 3 mei 1987 met behulp van pillen in Parijs een eind aan haar leven. Ze liet een briefje na met de woorden: «la vie m'est insupportable, pardonnez-moi» (het leven is ondraaglijk voor mij, vergeef me). Na haar dood werd Dalida een groot voorbeeld voor de nieuwe generatie zangeressen. Dalida wordt samen met Édith Piaf beschouwd als de meest populaire en invloedrijkste Franse zangeres uit de 20e eeuw. 

(bron: nl.wikipedia.org/wiki/Dalida)

 Darla dirladada werd uitgebracht op single in de zomer van 1970. Het was een grote hit in Frankrijk. Darla dirladada is gebaseerd op het Griekse volkslied "Dirlada", afkomstig van het Griekse eiland Kalymnos.

Het was bedoeld als een nummer dat sponsduikers zongen als ze met hun caique-boten over de zeeën reisden. De songtekst van het nummer bevat woorden van aanmoediging en de kansen die de bemanning wacht. Een van de meest opvallende opnames is die van Pantelis Ginnis, een Kalymnische sponsduikerkapitein, die in zijn versie een verwijzing maakt naar een andere gerespecteerde duikerkapitein, Manolis (Emmanuel) Theodosiou, wiens bijnaam 'Kobalis' was. Ginnis vertelt in zijn versie over die tijd toen Kobalis een koffietent binnen liep waar Ginnis Darla dirladada zong.

Dionysis Savvopoulos zong "Dirlada" op zijn album To Perivoli tou Trelou uit 1969. In 1970 werd de Franse versie opgenomen door de Dalida. Het is uitgebracht als single van haar album Ils ont changé ma chanson, waarop het als zesde nummer op voorkomt. Dalida nam het nummer ook op in het Italiaans, Duits, en Engelstalige versies.

In Nederland werd de Dalida versie geen succes wel de uitvoering in 1971 door Juan Bastós die er Loop di Love van maakte. In 1993 coverde de band GO Culture het nummer in een house- en technoversie. In Frankrijk was deze versie een succes in discotheken en in termen van verkoop. De teksten zijn volledig veranderd en verwijzen naar de film van Patrice Leconte, Les Bronzés. Deze versie is tot op heden de 847 best verkochte single aller tijden in Frankrijk.