210. Mon enfant (1969) - Nana Mouskouri

 Nana Mouskouri geboren als Joanna Mouskouri (Chania, 13 oktober 1934) werd geboren in Chania op het eiland Kreta, waar in één en dezelfde bioscoop haar vader als filmoperateur en haar moeder als ouvreuse werkte. Tijdens de invasie van Griekenland door nazi-Duitsland vanaf 1941 zou haar vader deel uitmaken van het verzet. Het gezin verhuisde naar Athene toen Mouskouri drie was. Daar werden Mouskouri en haar oudere zus naar het conservatorium gestuurd, hetzelfde conservatorium waar onder meer ook (in 1938) Maria Callas les kreeg. Nana Mouskouri studeerde er vanaf 1950 acht jaar klassieke muziek.

Eveneens gegrepen door de jazz, met als haar lichtende voorbeelden onder anderen Ella Fitzgerald en Billie Holiday, begon Mouskouri aan het eind van haar studie ook in nachtclubs te zingen. In de lente van 1957 nam ze haar eerste liedje op, Fascination, dat zowel in het Engels als Grieks verscheen. Meer bekendheid kreeg ze echter pas toen ze in 1959 de eerste prijs won op het Grieks Songfestival, dat in dat jaar voor het eerst werd gehouden en van 1962 tot 2008 bekendstond als het Thessaloniki-songfestival. Een jaar later, in 1960, won ze op hetzelfde festival opnieuw de eerste prijs en in 1961 werd ze tweede. Bovendien wist Mouskouri in 1960 de eerste prijs te behalen op een songfestival dat dat jaar in Barcelona werd gehouden.

Mouskouri's zangcarrière verliep vanaf dat moment voorspoedig. In 1961 verzorgde ze de soundtrack van een Duitse documentaire over Griekenland, wat uitmondde in de Duitstalige single Weiße Rosen aus Athen, waarvan in Duitsland ruim een miljoen exemplaren werden verkocht. Het liedje zou later in verschillende talen vertaald worden. In 1963 ging Mouskouri in Parijs wonen en vertegenwoordigde ze Luxemburg op het Eurovisiesongfestival, waar ze achtste werd met A force de prier. In 1964 en 1967 won Mouskouri een Grand Prix du Disque (Frankrijks belangrijkste prijs voor plaatopnamen) voor achtereenvolgens de albums Mes plus belles chansons grecques en Le coeur trop tendre. In Frankrijk leerde ze ook componist-arrangeur en dirigent Michel Legrand kennen, die twee liedjes voor haar schreef die daar een hit werden: Les Parapluies de Cherbourg (1964) en L'Enfant au Tambour (1965), een arrangement van The Little Drummer Boy. In hetzelfde jaar dat haar succesvolle Franstalige album Le Jour où la Colombe verscheen (1967), trad Mouskouri ook voor het eerst op in de oudste concertzaal van Parijs, het Olympia.

Mouskouri's repertoire omvat muziek in vele talen, waaronder naast Grieks, Engels, Duits, Frans en Spaans ook Italiaans, Portugees, Welsh, Hebreeuws, Chinees en Nederlands. In 2007 verschenen reeds haar memoires, getiteld Memoirs in het Engels en La fille de la chauve-souris: mémoires in het Frans. 

(bron: nl.wikipedia.org/wiki/Nana_Mouskouri)  

Mon enfant een vroege, bescheiden, hit van Nana Moskouri in Nederland en België. Het is een cover van de Day Is Done door Peter, Paul and Mary uit april 1969. Mahalia Jackson coverde het in november 1969 en eveneens in 1969 kwam er de Franse versie van Nana Moskouri. In Nederland stond het 5 weken in de Top 40, met als hoogste positie nummer 22. In Belgie stond het 8 weken in de hitparade, maar kwam niet verder dan plaats 17.