197. Le petit pain au chocolat (1968) - Joe Dassin
Joseph Ira "Joe" Dassin (New York, 5 november 1938 - Tahiti, 20 augustus 1980) was een Frans-Amerikaanse zanger en componist. Dassin werd geboren in New York als zoon van Jules Dassin, een joodse filmregisseur, en Béatrice Launer, een succesvolle violiste. Hij groeide op in New York en Los Angeles. Jules Dassin werd vanwege zijn banden met de communistische partij op een zwarte lijst geplaatst. Hierdoor werd hem het werken in de Verenigde Staten onmogelijk gemaakt. Dit was voor Jules Dassin de reden om in 1950 met zijn gezin naar Europa (Engeland, Frankrijk en Zwitserland) te verhuizen.
Na het afsluiten van zijn studie aan het Institut Le Rosey in Zwitserland keerde Joe Dassin in 1957 terug naar de Verenigde Staten om aan de University of Michigan culturele antropologie te studeren. Joe was niet alleen heel intelligent en veelzijdig, maar net als zijn moeder, ook heel muzikaal. Hij speelde diverse instrumenten, zoals piano, gitaar en banjo, en was een groot bewonderaar van Georges Brassens. Om tijdens zijn studie wat extra geld te verdienen zong hij op zaterdagavonden in cafés met een Franse studievriend, Alain Giraud, de latere wetenschapper en schrijver.
Na het behalen van zijn masterdiploma in juni 1963 verhuisde Dassin weer terug naar Frankrijk om als technicus voor zijn ondertussen zeer beroemde en succesvolle vader te gaan werken. Ook speelde hij als acteur in diverse films. Na grote successen zoals Les Dalton, Marie-Jeanne ("Ode to Billie Joe", oorspronkelijk geschreven en gezongen door Bobbie Gentry), Siffler sur la colline, Les Champs Élysées, L’Amérique en Ça va pas changer le monde zouden er nog vele volgen. In de jaren 1964-69 werkte Joe Dassin vooral samen met de tekstschrijvers Jean-Michel Rivat en Frank Thomas. Joe Dassin bracht gedurende zijn carrière meer dan 250 liedjes uit in het Frans, Engels, Duits, Spaans, Grieks en Russisch, talen die hij vloeiend sprak. Zijn belangrijkste succes werd echter L'Été indien, de grootste zomerhit ooit, die in mei 1975 werd uitgebracht en alle verkooprecords van CBS zou overtreffen.
[Foto: onbekend]
Tijdens zijn optreden op 12 juli 1980 in het Port Canto in Cannes kreeg Joe een hartinfarct. Hij werd naar het Amerikaanse ziekenhuis in Neuilly gebracht waar hij twaalf dagen op de intensivecareafdeling werd verpleegd. Om te herstellen reisde hij met zijn twee zoontjes Jonathan en Julien, zijn moeder Bea en enkele vrienden op 16 augustus naar Tahiti. Daar kreeg hij op 20 augustus 1980 tijdens een lunch met zijn familie en vrienden het laatste en fatale hartinfarct. Joe Dassin werd begraven op het Hollywood Forever Cemetery in Hollywood.
Joe Dassin heeft circa 250 nummers opgenomen in het Frans, Spaans, Duits, Engels, Italiaans, Grieks en Japans. De teksten schreef hij vaak zelf in samenwerking met diverse tekstschrijvers, onder wie Jean-Michel Rivat, Frank Thomas, Claude Lemesle en Pierre Delanoë.
(bron: nl.wikipedia.org/wiki/Joe_Dassin)
Le petit pain au chocolat (het chocoladebroodje) was het tweede nummer van kant 1 van zijn album Joe Dassin uit 1969 (Les Champs-Élysées) . Het is een cover van het Italiaanse nummer "Luglio", oorspronkelijk uitgevoerd door Riccardo Del Turco. De teksten zijn in het Frans vertaald door Pierre Delanoë.
"Le Petit Pain au chocolat", werd in 1968 als single uitgebracht en bereikte een 2e plaats in de hitlijsten van Wallonië en Frankrijk. In Frankrijk werden er meer dan 400.000 singles van Le Petit Pain au chocolat verkocht.
De originele uitvoering van het nummer "Luglio" werd ook gecoverd door The Tremeloes als "I'm Gonna Try" en door Herman's Hermits als Something's Happening.
Tekst: Le petit pain au chocolat
Tous les matins il achetait son p'tit pain au chocolat
La boulangère lui souriait, il ne la regardait pas
Et pourtant elle était belle
Les clients ne voyaient qu'elle
Il faut dire qu'elle était vraiment très croustillante
Autant que ses croissants
Et elle rêvait mélancolique
Le soir dans sa boutique
À ce jeune homme distant
Il était myope voilà tout mais elle ne le savait pas
Il vivait dans un monde flou où les nuages volaient bas
Il ne voyait pas qu'elle était belle
Ne savait pas qu'elle était celle
Que le destin lui envoyait à l'aveuglette
Pour faire son bonheur
Et la fille qui n'était pas bête
Acheta des lunettes
À l'élu de son cœur
Dans l'odeur chaude des galettes et des baguettes et des babas
Dans la boulangerie en fête un soir on les maria
Toute en blanc qu'elle était belle
Les clients ne voyaient qu'elle
Et de leur union sont nés des tas de petits gosses
Myopes comme leur papa
Gambadant parmi les brioches
Se remplissant les poches de p'tits pains au chocolat
Et pourtant elle était belle
Les clients ne voyaient qu'elle
Et quand on y pense la vie est très bien faite
Il suffit de si peu
D'une simple paire de lunettes
Pour rapprocher deux êtres
Et pour qu'ils soient heureux
(Auteur: Giancarlo Bigazzi, Pierre Delanoë, Riccardo del Turco Componist: Giancarlo Bigazzi, Riccardo del Turco)
Tekst: Le petit pain au chocolat - Nederlandse vertaling
Elke ochtend
Kocht hij zijn chocoladebroodje
Het bakkersmeisje lachte hem toe
Hij bekeek haar niet
En toch was ze mooi
De klanten zagen alleen maar haar
Je kan zeggen dat ze echt
Net zo knapperig was
Als haar croissants
En ze mijmerde melancholiek
’s Avonds in haar winkeltje
Over de afstandelijke jongeman
Hij was gewoon bijziend, dat was alles
Maar dat wist ze niet
Hij leefde in een wazige wereld
Waar de wolken laag hingen
Hij zag niet dat zij mooi was
Wist niet dat zij degene was
Die het lot op de tast
Naar hem toe stuurde
Om hem gelukkig te maken
En het meisje dat niet dom was
Kocht een bril
Voor de uitverkorene van haar hart
In de warme geur van ronde koeken
En van stokbrood en van gebakjes
In de feestende bakkerswinkel
Trouwden ze op een avond
Helemaal in het wit, wat was ze mooi
De klanten zagen alleen maar haar
En uit hun huwelijk werden
Een heel stel kleine peuters geboren
Bijziend als papa
Ze dartelden tussen de zoete broodjes
En vulden hun zakken
Met chocoladebroodjes
En toch was ze mooi
De klanten zagen alleen maar haar
En zo zie je maar
Het leven is echt mooi
Er is zo weinig nodig
Slechts een gewone bril
Om het tussen twee mensen te laten klikken
En ze gelukkig te laten zijn
(bron: lyricstranslate.com)
{{ 'Comments (%count%)' | trans {count:count} }}
{{ 'Comments are closed.' | trans }}