193. L'amour est bleu (1967) - Vicky (Leandros)

Vicky Leandros pseudoniem van Vasiliki Papathanasiou (Paleokastritsa op Korfoe, 23 augustus 1949 (volgens vele biografieën) of 1952 (volgens eigen opgave)) is een Grieks-Duitse zangeres. Naast Grieks en Duits heeft ze ook veel nummers in het Frans en Engels gezongen. Ook nam zij verscheidene nummers op in het Japans, Nederlands, Italiaans en Spaans. In totaal heeft ze bijna 80 albums uitgebracht. Daarnaast zijn er vele compilaties en heruitgaves verschenen.

In 1958 namen haar ouders haar mee naar West-Duitsland, na hun scheiding groeide Vicky op bij haar vader. Met de steun van haar vader, die zelf succesvol was in Griekenland en Duitsland als Leo Leandros, bouwde zij een carrière op in beide landen, aanvankelijk onder de naam Vicky (veel zangeressen in die tijd gebruikten alleen hun voornaam als artiestennaam). Haar eerste single verscheen in 1965: Messer, Gabel, Schere, Licht en werd direct een hit in Duitsland. In dit land scoorde ze tot 1967 al verschillende hits, en ook in Canada en Griekenland.

Leandros raakte internationaal bekend door haar deelname aan het Eurovisiesongfestival; eerst in 1967 voor Luxemburg; met L'amour est bleu werd ze in dat jaar vierde. In 1972 werd ze (en nu onder haar volledige artiestennaam Vicky Leandros) opnieuw door Luxemburg uitgezonden naar het songfestival. Ditmaal won ze, met Après toi. Tot 25 augustus 2012 was het de grootste Eurovisiesongfestivalhit ooit in de Nederlandse Top 40, maar omdat Euphoria van Loreen toen 452 punten verzamelde, werd Après toi met 437 punten naar de tweede plaats verdrongen. In de Daverende 30 stond het nummer 3 weken op de eerste plaats. In 1972 had ze een nummer 1-hit met Ich hab' die Liebe geseh'n. Het stond eveneens 3 weken op nr.1 in de publieke hitlijst en bleek aan het eind van het jaar de op één na succesvolste single. Verder zijn de schlagers Theo, wir fahr'n nach Lodz en Die Bouzouki klang durch die Sommernacht twee van haar bekendste nummers. Vicky was zeer succesvol in vele landen zoals Frankrijk, Griekenland, Verenigd Koninkrijk, Spanje, Italië, Duitsland, Nederland, België, Japan en Canada. Wereldwijd scoorde ze vele hits, in verschillende talen. In de voorgangers van de Mega Top 50 heeft ze 14 hits gehad.  

2005 was een jubileumjaar voor Vicky; ze stond 30 jaar op de planken en vierde dit met een dubbel-cd met haar grootste hits en enkele nieuwe tracks. Eigenlijk was het haar 40-jarig artiestenjubileum, maar ze heeft zich vanaf 1979 ongeveer 10 jaar teruggetrokken uit de publiciteit. In die periode verschenen er echter wel nieuwe albums. In mei 2019, na bijna 47 jaar artiest te zijn en 80 albums, trad zij weer op in een vol Nieuwe Luxor Theater in Rotterdam. Gastoptredens met George Dalaras. Ze bleef overal optreden tot oktober 2021 toen kreeg ze last van een infectie en was uit de roulatie.

Met ingang van 1 januari 2007 was Vicky Leandros ook politiek actief in het Griekse Piraeus, waar zij namens de politieke partij PASOK in de gemeenteraad tot taak had deze stad tot een van de bruisende culturele steden aan de Middellandse Zee te maken. Bij de verkiezingen van 16 september 2007 werd ze echter niet herkozen. 

(bron: nl.wikipedia.org/wiki/Vicky_Leandros)   

L'amour est bleu is het nummer waarmee Vicky Leandros in 1967 vierde wordt op het Eurovisie Songfestival in Luxemburg. L'amour est bleu een chanson waarvan de muziek werd gecomponeerd door André Popp , en waarvan de tekst in 1967 werd geschreven door Pierre Cour . Bryan Blackburn schreef er later Engelstalige teksten voor. Het werd voor het eerst uitgevoerd in het Frans door de Griekse zangeres Vicky Leandros (optredend als Vicky ) als de Luxemburgse inzending voor het Eurovisie Songfestival 1967, Het is sindsdien opgenomen door vele andere muzikanten, met name de Franse orkestleider Paul Mauriat , wiens vertrouwde instrumentale versie (opgenomen in eind 1967) de enige nummer één-hit werd van een Franse artiest in de Billboard Hot 100 van Amerika.

Het nummer beschrijft het plezier en de pijn van liefde in termen van kleuren (blauw en grijs) en elementen (water en wind). Het nummer was het tweede nummer dat werd uitgevoerd op het Eurovisie Songfestival van 1967. Aan het einde van de puntentelling had het 17 punten gekregen, waarmee het vierde werd in een veld van 17, achter ‘ Il doit faire beau là-bas ’ (Frankrijk), ‘ If I Could Choose ’ (Ierland) en het winnende lied ‘ Puppet on a String "(Verenigd Koninkrijk). Zo'n veertig jaar na de oorspronkelijke release geldt "L'amour est bleu", samen met Domenico Modugno 's " Nel blu dipinto di blu " (beter bekend als "Volare") en Mocedades '" Eres tú ", nog steeds als een van zeer weinig niet-winnende Eurovisie-inzendingen die ooit een wereldwijde hit zijn geworden.

De in Griekenland geboren Leandros nam het nummer zowel in het Frans als in het Engels op, en had er in Europa een bescheiden hit mee, maar in Japan en Canada had ze een grote hit met dit nummer. Ze nam het ook op in het Duits (als "Blau wie das Meer"), Italiaans ("L'amore è blu") en Nederlands ("Liefde is zacht"). Het nummer is sindsdien een favoriet van Eurovisie Songfestival-fans geworden, en was onderdeel van een medley die de halve finale van het Eurovisie Songfestival 2006 in Athene inleidde. Vicky Leandros won de wedstrijd vijf jaar later met het nummer " Après toi ", waarmee ze opnieuw Luxemburg vertegenwoordigde.

Eind 1967 nam Paul Mauriat een instrumentale " easy listening " -versie op die in februari en maart 1968 vijf weken lang een nummer één hit was in de VS en tot 2017 de enige keer dat een Franse artiest bovenaan de Billboard Hot 100 stond. Mauriat's versie werd een gouden plaat , en de vijf weken durende nummer één notering is de op een na langst genoteerd instrumentale hit uit het Hot 100-tijdperk, achter "Theme from A Summer Place". De instrumentale versie van Mauriat werd ook een hit in het Verenigd Koninkrijk.