190. Et pourtant (1963) - Charles Aznavour

Charles Aznavour, pseudoniem van Chahnour Varinag Aznavourian (Parijs, 22 mei 1924- 1 oktober 2018, Mouriès) is een Franse zanger, liedjesschrijver en acteur van Armeense afkomst. Aznavour werd geboren als zoon van Armeense immigranten. Op negenjarige leeftijd begon hij met acteren en dansen. In de jaren veertig vormde hij samen met Pierre Roche een muzikaal duo en spoedig koos hij de podiumnaam Aznavour. Ondertussen schreef Aznavour in 1944 zijn eerste nummer J'ai Bu. De eerste successen van het partnerschap waren in Canada gedurende de periode 1948-1950.

Tijdens de vroege stadia van zijn carrière stond Aznavour in het voorprogramma van Edith Piaf in de Moulin Rouge. Piaf adviseerde hem toen om zich toe te leggen op een zangcarrière. Piaf hielp Aznavour met het ontwikkelen van zijn kenmerkende stem wat leidde tot zijn unieke geluid die zo goed bij zijn repertoire paste. Piaf nam hem mee op tournee door Frankrijk en de Verenigde Staten. Daarna ging de reis naar Quebec, waar het grote succes hem wachtte: veertig weken lang mocht hij in enkele clubs spelen, met elf shows per week. In 1953 brak Charles, beïnvloed door Piaf, met zijn partner Pierre Roche.

In 1974 had Aznavour groot succes in het Verenigd Koninkrijk met zijn Engelstalige nummer "She" wat veertien weken op nummer 1 stond in de Engelse hitparade. Zijn andere Engelstalige hit in het Verenigd Koninkrijk was "The Old Fashioned Way" in 1973, dat 15 weken in de Britse hitlijsten stond.  

 Aznavour was één van Frankrijks meest populaire zangers. Hij werd de Franse Frank Sinatra genoemd, terwijl muziekcriticus Stephen Holden Aznavour beschreef. als een "Franse popgod". Hij was misschien wel de beroemdste Armeniër van zijn tijd. In 1998 werd Aznavour door CNN uitgeroepen tot entertainer van de eeuw gekozen door de lezers van Time Online van over de hele wereld. Hij werd erkend als de beste artiest van de eeuw, met bijna 18% van de stemmen, nog voor Elvis Presley en Bob Dylan. Aznavour zong vaak over liefde. Hij schreef of schreef mee aan musicals, meer dan duizend liedjes en nam eenennegentig studioalbums op. Aznavour sprak en zong in vele talen (Frans, Engels, Italiaans, Spaans, Duits, Russisch, Armeens, Napolitaans en Kabyle), en hij heeft opgetreden in de prestigieuze Carnegie Hall en andere belangrijke zalen in de wereld.

Op 1 oktober 2018 werd Aznavour op 94-jarige leeftijd dood aangetroffen in een badkuip in zijn huis in Mouriès. Het autopsierapport concludeerde dat Aznavour stierf aan een hartstilstand, gecompliceerd door een acuut longoedeem. Op 5 oktober werd Aznavour geëerd met een staatsbegrafenis in het militaire complex Les Invalides in Parijs, waarbij president Emmanuel Macron hem prees als een van de meest belangrijke "gezichten van Frankrijk". Hoogwaardigheidsbekleders die de begrafenis bijwoonden, waren o.a. de voormalige Franse presidenten Nicolas Sarkozy en François Hollande, evenals de Armeense president Armen Sarkissian. Zijn kist werd aan het einde van de begrafenis opgetild onder het geluid van zijn hit "Emmenez-Moi". 

(bron: en.wikipedia.org/wiki/Charles_Aznavour / nl.wikipedia.org/wiki/Charles_Aznavour)

Et Pourtant is een liefdeslied van Charles Aznavour, gecomponeerd door Georges Garvarentz. Het nummer komt van zijn album La mamma uit 1963. Het album werd één van de grote successen van zijn omvangrijke repertoire. Het album stond op nummer 1 in de Franse hitlijst en er werden meer dan een miljoen exemplaren van verkocht.

Nadat hij in de jaren vijftig zijn carrière als zanger-tekstschrijver begon, werd Charles Aznavour in het begin van de jaren zestig al snel een internationale ster en wist gedurende zijn hele leven vele Franse hits aan elkaar te koppelen, en had meer dan 2000 nummers op zijn repertoire, vaak geïnspireerd door het thema liefde en zijn leven, met onder meer: Heureux avec des riens (1955), Je m'voyais déjà (1961), Il faut savoir (1961), Les Comédiens (1962), La Mamma (1963), Je t'attends (1963), Et pourtant (1963), For me formidable (1963), Hier encore (1964), La Bohème (1965), Emmenez-moi (1967), Désormais (1969), Mes emmerdes (1976)..., en andere hits zoals Retiens la nuit (1961) van Johnny Hallyday, La plus belle pour aller danser (1963) van Sylvie Vartan, of Celui que j'aime (1966) van Mireille Mathieu..

Et pourtant werd gecoverd door Rika Zaraï (1963), Serge Lama (1996), en Dany Brillant (album Dany Brillant chante Aznavour - La Bohème, de 2020). Er waren ook internationale aangepaste bewerkingen van Et pourtant: in het Nederlands Ik weet (ik kan niet zonder jou) uitgevoerd door Corry Brokken in 1965, Maar met jou van Jimmy Frey in 1991, in het Engels Yet I Know (1964), in het Duits Doch nur dann hab' ich dir weh getan (1965) en in het Zweeds Men jag vet (1965).

In België was Et pourtant redelijk succesvol, het stond 24 weken in de hitparade met als hoogste hitnotering nummer 7