183. Sur le chemin de la vie (1974) - Gérard Lenorman

Gérard Lenorman (echte naam Géard Aumard, Bénouville (Calvados), 9 februari 1945) is een Frans zanger en tekstschrijver. Lenorman werd in de Normandische plaats Bénouville geboren als zoon van een onbekende Duitse soldaat en Franse moeder. Als kind wilde hij al zanger worden, op twaalfjarige leeftijd schreef hij het nummer Le Vagabond. Zijn eerste album kwam uit in 1968. Gedurende de jaren '70 en het begin van de jaren '80 was hij erg succesvol in Frankrijk en de Francophonie. Toen hij op 36-jarige leeftijd ontdekte dat zijn vader een onbekende Duitse soldaat was, schreef hij het nummer Warum mein Vater

In 1970 breekt hij vervolgens door, als gevolg van een kleine toevalligheid. In Parijs gaat dan de musical Hair draaien, en men vraagt Lenorman op het laatste moment of hij Julien Clerc kan vervangen. Hij grijpt de kans na enige aarzeling met beide handen aan. Het betekent groot succes voor Lenorman, en de platenmaatschappijen staan te springen om zijn muziek. Hit na hit stapelt zich op, Il, Les matins d’hiver, Les jours heureux, Quelque chose et moi, Michèle, en vooral La balade des gens heureux.

Zijn album Nostalgies, uitgebracht in 1978, leverde hem een gouden plaat op. De media die hem zien als een eeuwig openhartige jonge artiest doopte hem tot "de kleine prins" van het chanson. Verschillende van zijn nummers zijn opgenomen in het Engels, Duits, Spaans en Italiaans.  

 74c%20Gerard%20Lenorman

Rond 1985 besluit hij een tijdje terug te treden uit de publiciteit.-de-rust helpt zijn huwelijk niet veel verder, want in 1989 scheidt hij uiteindelijk van zijn vrouw. Namens Frankrijk nam hij in 1988 deel aan het Eurovisiesongfestival met het nummer Chanteur de Charme, waarmee hij op de 10e plaats eindigde. Een album dat hij rond die tijd uitbrengt, Heureux qui communique, levert hem ook niet de gewenste resultaten op.

Pas in de loop van de jaren ’90 klimt hij weer langzaam op uit de vergetelheid. Met tournees en studio-opnames komt het succes weer wat terug, maar niet meer zo groot als in de jaren ’70. Hij geeft er dan ook niet alles meer voor, en trekt zich vaak terug op zijn boerderijtje in Noord-Frankrijk. Hij schreef ook een boek, Je suis né à vingt ans. Hij blijft tot op late leeftijd actief. In oktober 2020 zong hij een duet met Gilles Dreu en in 2021 werd een clip geproduceerd waarin de twee artiesten samenkomen.  

(bron: fr.wikipedia.org/wiki/G%C3%A9rard_Lenorman / top40.nl/top40-artiesten/gerard-lenorman)

MUZIEKNOOTSur le chemin de la vie (Op weg naar het leven) is een single uit 1974 en terug te vinden op zijn album Olympia 75. Voordat Lenorman in Nederland in 1975 definitief doorbrak met zijn La ballade des gens heureux maakte hij een jaar eerder misschien wel z'n mooiste nummer met Sur le chemin de la vie, zowel tekstueel als muzikaal. Het werd in België een bescheiden hit waar het 8 weken in de hitparade vertoefde, met een hoogste notering op nummer 19.

Tekst: Sur le chemin de la vie

Sur le chemin de l'école,
Nous avions douze ou treize ans,
Cheveux blond et têtes folles,
Nous parlions comme des grands.
Nous avions la tête pleine
De jolis projets
Moi j'avais pour Madeleine
Un tendre secret.

Dites-moi ce qui m'entraîne,
Dites-moi d'où vient le vent
Où s'en vont ceux que l'on aime,
Dites-moi ce qui m'attend,
Où s'en vont ceux que l'on aime,
Dites-moi ce qui m'attend.

Sur le chemin de la vie
Nous nous sommes séparés,
Chacun son jeu, sa partie,
J'ai dépensé sans compter
Les amis, l'argent, les filles
Et puis mes vingt ans,
Je n'ai pour toute famille
Qu'un petit enfant.

Dites-moi ce qui m'entraîne,
Dites-moi d'où vient le vent
Où s'en vont ceux que l'on aime,
Dites-moi ce qui m'attend,
Où s'en vont ceux que l'on aime,
Dites-moi ce qui m'attend.

Sur le chemin de l'école,
Quand j'irai t'accompagner,
Je t'en donne ma parole,
Je saurai te protéger,
Je t'offrirai des voyages,
Une jolie maison,
Je t'apprendrai le langage
Des quatre saisons.

Dites-moi ce qui m'entraîne,
Dites-moi d'où vient le vent
Où s'en vont ceux que l'on aime,
Dites-moi ce qui m'attend,
Où s'en vont ceux que l'on aime,
Dites-moi ce qui m'attend.

(Auteur: Camille Verdier, Sophie Makhno, Colin Verdier Componist: Colin Verdier)  

X103%20Sur%20le%20chemin

Tekst: Sur le chemin de la vie - Nederlandse vertaling

Op weg naar school
We waren 12 of 13 jaar
Blonde haren en gekke gezichten
Praten we als de grote mensen
We praten honderd uit
Over hoe wij het gaan doen
En voor Madeleine had ik
Een teder geheimpje

Zeg me wie er met me meegaat
Zeg me waar de wind vandaan komt
Waar zijn degenen die we liefhebben
Zeg me wie er op me wacht
Waar zijn degenen die we liefhebben
Zeg me wie er op me wacht

Op de levensweg
Zijn we uit elkaar gegroeid
Ieder zijn eigen keuze, zijn eigen feestje
Ik heb mijn tijd doorgebracht zonder te letten
Op vrienden, geld en meisjes
En 20 jaar later
Heb ik geen gezin
En ook geen kind

Zeg me wie er met me meegaat
Zeg me waar de wind vandaan komt
Waar zijn degenen die we liefhebben
Zeg me wie er op me wacht
Waar zijn degenen die we liefhebben
Zeg me wie er op me wacht

Op weg naar school
Toen ik samen met je was
Heb ik je mijn woord gegeven
Ik zou je beschermen
Ik zou met je gaan reizen
Een leuk huis voor je bouwen
Ik zou je de taal leren
Van de 4 seizoenen

Zeg me wie er met me meegaat
Zeg me waar de wind vandaan komt
Waar zijn degenen die we liefhebben
Zeg me wie er op me wacht
Waar zijn degenen die we liefhebben
Zeg me wie er op me wacht 

(bron: muzikum.eu)

 


 

 

 

{{ message }}

{{ 'Comments are closed.' | trans }}