18. La chansonette (1961) - Yves Montand

Yves Montand, geboren als Ivo Livi, (Monsummano Terme, 13 oktober 1921 – Senlis, 9 november 1991) was een Frans acteur en zanger van Italiaanse komaf. Zijn vader was Giovanni Livi, later actief lid van de Communistische Partij. Montand was zelf ook een sympathisant van deze partij. Met zijn ouders, die op de vlucht waren voor het fascistische regime van Mussolini, vertrok hij op jonge leeftijd naar Frankrijk. Hij bracht zijn jeugd door in Marseille, waar hij later ging werken, onder andere als kapper in de kapsalon van zijn oudere zus, als havenarbeider en als nachtclubzanger. Tijdens deze optredens nam hij de naam "Yves Montand" aan. Hij bedacht deze naam door te denken aan wat zijn moeder vroeger naar hem riep als ze gingen eten: "Ivo, monta!" (Ivo, kom boven!

Vanaf 1938 oogstte hij al enig succes in het variététheater, in Marseille, Narbonne, Toulouse ... In 1939 trad hij met een eigen repertoire op in L'Alcazar, een beroemde voormalige theaterzaal in Marseille, en had hij zijn eerste echt succeslied Dans les plaines du Far-West. Verdere plannen om naar Parijs te trekken en nationaal door te breken werden verijdeld door het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. Pas in 1944 kreeg hij de gelegenheid in Parijs te zingen in diverse music-hallzalen. In de Moulin Rouge mocht hij het voorprogramma van Édith Piaf verzorgen. De beroemde Franse zangeres nam hem onder haar hoede en lanceerde zijn carrière. Ze kregen een relatie die door Piaf stopgezet werd in 1946. Ondertussen maakte Montand zijn eerste plaatopnames voor Odeon Records. Een van zijn belangrijkste opnames was Yves Montand chante Jacques Prévert (1962).

Hij was een succesvolle acteur in de jaren zestig, zeventig en tachtig. Montand staat dan bekend om zijn politieke linkse voorkeur en speelt in veel films en zingt geëngageerde liedjes die extremisme aan de kaak stelt. In de jaren tachtig verandert zijn ideologische voorkeuren en zal hij zich aansluiten bij de ideeënstroom van het liberalisme.

In de filmwereld debuteerde hij in Etoile sans Lumière (Marcel Blistène, 1946) waar hij samenspeelde met Piaf. Datzelfde jaar werd hij al bij een ruimer publiek bekend dankzij onder meer het poëtisch drama Les Portes de la nuit (1946) van de tandem Marcel Carné-Jacques Prévert. Het door Montand in die film gezongen liedje Les feuilles mortes werd een groot succes. Internationale roem kwam met de hoofdrol in de film Le Salaire de la peur (1953). In augustus 1949 ontmoette Yves Montand Simone Signoret op vakantie in Saint-Paul-de-Vence. Het is liefde op het eerste gezicht. Met Simone Signoret, met wie hij in 1951 trouwde, vormde hij een van de beroemdste koppels in de Franse cinema.

Montand stierf in 1991 op 70-jarige leeftijd aan een hartaanval. Hij had een relatie met Marilyn Monroe in het begin van de jaren zestig toen hij acteerde in de film The Billionaire en Marilyn Monroe hoofdrolspeelster was. Hij was twee keer getrouwd, met Simone Signoret van 1951 tot 1985 en met zijn veel jongere assistente Carole Amiel van 1987 tot zijn dood. Zij is tevens moeder van zijn enige kind, Valentin, Montand is bij zijn geboorte dan al 67 jaar oud. In 1989 startte Anne Drossart, ex-actrice, een vaderschapsactie in naam van haar dochter Aurore, geboren in 1975, om aan te tonen dat de acteur de vader is. In april 1990 verzocht de Parijse rechtbank om een bloedtest, maar Yves Montand weigerde tijdens zijn leven om zich aan deze expertise te onderwerpen. Uiteindelijk escaleert dit en leidt tot het opgraven van Montand in maart en juni 1998 en volgens drie experts wordt bevestigd dat Yves Montand niet de vader kan zijn.  

(bron: nl.wikipedia.org/wiki/Yves_Montand / fr.wikipedia.org/wiki/Yves_Montand)

 La chansonnette uitgevoerd door Yves Montand in 1961 is geschreven door Jean Drejac en Philippe-Gérard (onder zijn echte naam Philippe Bloch), kennen we in het Nederlands als "Zo heerlijk rustig" van Wim Sonnveld. Sonneveld gebruikte meer Franse melodieuze liedjes (Het Dorp) waarin zijn voorliefde voor het chanson tot uitdrukking kwam. Vandaar dat Wim Sonneveld ook na zijn dood nog altijd wordt gezien als de grootste chansonnier die ons land ooit heeft gekend.

De betekenis van La chansonnette is een klein liedje over een licht, gracieus of satirisch onderwerp. Chansonnette is vooral gekant tegen serieuze deuntjes.