178. Parle plus bas (1972) - Dalida

Dalida (Caïro, 17 januari 1933 - Parijs, 3 mei 1987), pseudoniem van Iolanda Cristina Gigliotti, was een Egyptisch-Franse zangeres en actrice van Italiaanse afkomst. Met meer dan 170 miljoen verkochte platen is ze een van Frankrijks succesvolste artiesten ooit.

In 1954 was Iolanda Cristina Gigliotti Miss Egypte, en op haar eenentwintigste vertrok ze naar Frankrijk voor een carrière als zangeres en actrice. Ze noemde zichzelf toen Dalila, naar de vrouw uit de Bijbel. In Parijs veranderde ze dat op aanraden van Eddie Barclay in Dalida. Ze brak door met een Italiaans getint repertoire, en cultiveerde haar 'exotische' uitstraling met een grote bos zwarte krullen en donker omrande ogen. In 1957 had ze in Frankrijk een hit met het lied Bambino, dat 39 weken lang de hitlijst aanvoerde. Aan het einde van de jaren zestig nam ze haar typerende, blonde kapsel. Aan het begin van de jaren zeventig verdiepte ze haar repertoire door werk van Léo Ferré en Jacques Brel op te nemen.

In de jaren tachtig dwong een oogkwaal, die uit haar jeugd stamde, haar tot enkele operaties die weinig verbetering brachten. Ze zag steeds minder met haar linkeroog, en keek vaak scheel. Ook de relaties met mannen waren weinig gelukkig. Drie mannen met wie ze een al dan niet langdurige, doch erg innige relatie onderhield, pleegden zelfmoord, onder wie Luigi Tenco en Lucien Morisse. 

Met Paroles, paroles en Gigi l'amoroso, het gezongen verhaal van een Napolitaanse hartenbreker die na een mislukt avontuur in Hollywood terugkeert naar zijn geboortedorp, had ze haar grootste hits. Daarna besloot ze, op aanraden van haar broer Orlando, die tevens haar manager was, zich te richten op de opkomende disco. Met J'attendrai, een cover van een chanson uit de jaren dertig, had ze de eerste Franstalige discohit. Daarna volgde nog de disco-opvolger van Gigi l'amoroso, Gigi in Paradisco waarin Gigi na zijn dood in de hemel in het Engels zingt. Ook het nummer Darla Dirladada werd internationaal in 1970 een grote hit. Wereldwijd verkocht ze veel singles en albums, vooral in Frankrijk, Italië, België, Zwitserland, Duitsland, Egypte, Canada, het Midden-Oosten en Japan was ze razend populair.

Ze speelde nog in een film, genaamd "De Zesde Dag", waarvoor ze terugkeerde naar Egypte. Moe van alle problemen maakte ze in de nacht van 2 op 3 mei 1987 met behulp van pillen in Parijs een eind aan haar leven. Ze liet een briefje na met de woorden: «la vie m'est insupportable, pardonnez-moi» (het leven is ondraaglijk voor mij, vergeef me). Na haar dood werd Dalida een groot voorbeeld voor de nieuwe generatie zangeressen. Dalida wordt samen met Édith Piaf beschouwd als de meest populaire en invloedrijkste Franse zangeres uit de 20e eeuw. 

(bron: nl.wikipedia.org/wiki/Dalida)

Parle plus bas dat we kennen als "Speak Softly, Love" is een populair nummer dat in 1972 werd uitgegeven, met muziek van Nino Rota en tekst van Larry Kusik. Het nummer werd voor het eerst bekend als een instrumentaal thema in de film The Godfather uit 1972 en kreeg verdere bekendheid als "Love Theme from The Godfather". Het thema komt meerdere keren voor in de film, meestal als instrumentaal stuk, hoewel het wordt gezongen door een oude vrouw in The Godfather Part II en opnieuw door Anthony Corleone (Franc D'Ambrosio)in The Godfather Part III, die beweert dat het een "authentieke Siciliaanse ballad" is genaamd "Brucia La Terra".

Andy Williams maakte van "Speak Softly Love" een hit in de VS. Het nummer is ook uitgevoerd door Bobby Vinton en Al Martino, die de rol van Johnny Fontane speelde in de film The Godfather. Er zijn verschillende versies in verschillende talen voor het nummer geschreven: in het Italiaans (Parla più piano), Siciliaans (Brucia la terra) en Spaans (Amor háblame dulcemente). Dalida zingt de Franse versie; de Siciliaanse versie wordt gezongen door Anthony Corleone (Franc D'Ambrosio) in The Godfather Part III. Het werd voor het eerst uitgevoerd in Amerika in 1970 in The Merv Griffin Show gezongen door Angela Bacari in het Engels en Italiaans.

Dalida had er in 1972 een hit mee in Frankrijk, met als titel Parle plus bas het bereikte de tweede plaats in de Franse hitlijst en er gingen 300.000 exemplaren over de toonbank in Frankrijk.

Tekst: Parle plus bas

Tekst: Parle plus bas - Nederlandse vertaling