173. Aranjuez, mon amour (1967) - Richard Anthony

Richard Anthony (Caïro, 13 januari 1938 – Pégomas, 20 april 2015) was een Franse zanger. Zijn echte naam was Richard Btesh. Hij werd geboren in een familie van vooraanstaande industriëlen en diplomaten. Als kind woonde hij in Egypte en Argentinië, en later ging hij ook naar school in Engeland en vanaf 1951 studeerde hij aan het Lycée Janson-de-Sailly in Parijs waar hij zich ook ging vestigen. Hij begon rechten te studeren, maar na de plotselinge dood van zijn vader in 1956 werd hij een huis-aan-huisverkoper om het ouderlijk gezin te helpen onderhouden. Hij begon ook saxofoon te spelen in nachtclubs in Parijs.

Anthony was een artiest die sinds de late jaren vijftig van de twintigste eeuw de Amerikaanse en Britse rock populariseerde bij het Franse publiek, samen met Johnny Hallyday. Anthony deed dat door covers te maken van liedjes die elders al een groot succes waren geworden. Zijn adaptatie van 500 Miles (J'entends siffler le train) werd in de jaren 60 een verkoopsucces. Anthony scoorde ook een hit met Je me suis souvent demandé, de Franse versie van "Ik heb me dikwijls afgevraagd" van Bobbejaan Schoepen.

In het begin van de jaren zestig, werd hij een van de grootste Franse popsterren, en in 1963 begon hij met opnemen in de Abbey Road Studios in Engeland en bereikte de Britse hitparade met de Engelstalige nummers "Walking Alone" (#37, 1963) en "If I Loved You" (#18, 1964). Een van zijn nummers, "I Don't Know What To Do", werd uitgebracht in de VS in 1965 door Motown Records op het V.I.P. label, waardoor Anthony de eerste Europese artiest was die voor dit van origine soullabel uitkwam.

Zijn nummer Aranjuez mon amour, gebaseerd op Joaquín Rodrigo's Concierto de Aranjuez, werd een van zijn grootste internationale hits in 1967. Hij bleef populair in Frankrijk, met één van zijn grootste hits in 1974 met "Amoureux de ma femme". Dit was een coverversie van een Italiaans nummer dat oorspronkelijk door Caterina Caselli was uitgebracht. Eind jaren zeventig, hertrouwde hij en verhuisde voor een aantal jaren naar Los Angeles. Nadat hij in 1982 naar Frankrijk terugkeerde, bleef hij opnemen, optreden en optreden in tv-shows, en in 1998 publiceerde hij een autobiografie. Tijdens zijn carrière werd zijn totale platenverkoop geschat op ten minste 60 miljoen. 

(bron: nl.wikipedia.org/wiki/Richard_Anthony / en.wikipedia.org/wiki/Richard_Anthony_(singer)  

Aranjuez, mon amour werd in 1967 uitgevoerd door Richard Anthony. De tekst is van Guy Bontempelli, de muziek is de bewerking van het adagio van het Concerto d'Aranjuez van Joaquín Rodrigo.

Het Concierto de Aranjuez is een concerto voor gitaar en orkest, gecomponeerd door Joaquín Rodrigo (1901-1999) in Parijs in 1939. Deze Spaanse componist maakte met dit stuk de gitaar in de klassieke muziek "concertwaardig". De eerste uitvoering vond plaats in het Palau de la Música Catalana in Barcelona op 9 november 1940 en werd uitgevoerd door Regino Sainz de la Maza. Hij werd begeleid door het Filharmonisch Orkest van Barcelona met de dirigent César Mendoza Lasalle. Het Concierto was meteen een groot succes. In Madrid werd het voor de eerste keer uitgevoerd op 12 februari 1941. Het Concierto bestaat uit drie delen: Allegro con spirito, Adagio en Allegro gentile.

In het tweede deel leverde Rodrigo het thema voor een andere compositie, En Aranjuez con mi amor. Deze compositie is ook in de lichte muziek bekend geworden en is door Richard Anthony, Nana Mouskouri en anderen uitgevoerd als Aranjuez, Mon Amour. In 1995 schreef Helmut Lotti de Engelstalige tekst All my life op dit lied. Het origineel uit 1939 is intussen door talloze muzikanten, in diverse talen en titels, uitgevoerd.

Dit chanson is geschreven uit liefde voor Aranjuez, een historische stad ten zuiden van Madrid. Het heeft een paleis en tuinen en is sinds de 16e eeuw het lenteverblijf van de Spaanse koningen en was uitsluitend toegankelijk voor de koninklijke familie. Rond 1665 brandde het paleis af en begon de jarenlange verwaarlozing van de tuinen, maar in de 18e eeuw werd het geheel weer opgebouwd tot een vredig lusthof. Omringd door hoge muren tegen het stof werden de tuinen gevuld met bomen, geurende bloemen, zingende vogels en vele spuitende fonteinen, gevoed met water uit twee rivieren. Dit schoons is nu door iedereen te bezoeken. Het paleis en de tuinen staan op de UNESCO wereld erfgoed lijst als Aranjuez Cultural Landscape.