137. Adieu monsieur le professeur (1968) - Hugues Aufray
Hugues Aufray, eigenlijke naam Jean Auffray (Neuilly-sur-Seine, 18 augustus 1929) zijn voorouders kwamen uit Spanje. Toen de ouders van Aufray uit elkaar gingen, verhuisde hij van Parijs naar Sorèze, waar hij werd grootgebracht door zijn moeder. In 1945 vervoegde Aufray zich bij zijn vader in Madrid, waar hij drie jaar woonde. Daarna keerde hij terug naar Frankrijk om in het Spaans te gaan zingen.
Daarna vertolkte hij nummers van Félix Leclerc , Georges Brassens , Serge Gainsbourg en andere Franse zangers. Hij begon met het schrijven van liedjes voor Franse zangers. Nadat hij als tweede eindigde in een zangwedstrijd, tekende hij in 1959 een platencontract met Eddie Barclay. Vanaf dat moment ging hij door met co-schrijven en arrangeren van veel liedjes, met invloeden van folk, blues en rock. In 1962 sloot hij vriendschap met Bob Dylan, die hem vervolgens in 1964 in Parijs zou bezoeken.
Hij was een van de eerste Franse zangers die nummers van Bob Dylan in het midden van de jaren zestig bewerkte . In 1961 nodigde Maurice Chevalier hem uit in New York, waar hij uiteindelijk een jaar verbleef. Tijdens dit verblijf tekende hij een contract met het beroemde Manhattan-cabaret de "Blauwe Engel" waar hij drie jonge beginners Peter, Paul en Mary ontmoette die liedjes uitvoerden van een man genaamd Bob Dylan . Peter, Paul en Mary introduceren Hugues Aufray in de wereld van "volkszangers" en bij deze gelegenheid ging hij naar Greenwich Village (een bekende buurt in New York) om Bob Dylan te ontmoeten met wie hij snel bevriend raakt. Hugues zegt in zijn herinneringen en interviews: "Het is een onbeschrijfelijke herinnering, ik had de puur instinctieve indruk dat het het belangrijkste was dat ik in mijn leven had gezien toen ik geen woord 'Engels' verstond".
[Foto: onbekend]
Als auteur van vele liedjes waarvoor hij soms muziek arrangeert of uitvoert, werkt hij met vele tekstschrijvers en componisten samen. Op het repertoir van Hugues Aufray staat Spaanse, Angelsaksische en Latijns-Amerikaanse folklore , maar ook blues en rock .
Hij vertegenwoordigde Luxemburg op het Eurovisiesongfestival 1964 met het lied Dès que le printemps revient en werd 4de. Zijn bekendste liedjes waren "Santiano," "Céline," "Stewball" en "Barco de Papel." In 1966 zong hij Les Crayons de Couleur ter ondersteuning van Martin Luther King's strijd tegen racisme. In 1984 zong hij een duet met Bob Dylan tijdens een concert in Grenoble, en trad hij ook op in Parijs.
(bron: en.wikipedia.org/wiki/Hugues_Aufray / nl.frwiki.wiki/wiki/Hugues_Aufray)
Adieu monsieur le professeur. uit 1968 werd geschreven en gecomponeerd door Jean-Pierre Bourtayre,Vline Buggy en de zanger zelf, en werd later opgenomen in 2007 op Aufray's album "Les 50 plus belles chansons." Adieu monsieur le professeur: Er gaat iets moois gebeuren. We gaan terug naar school. Onze oude meester gaat met pensioen. We bieden hem een onvergetelijk afscheid aan.
In Frankrijk coverde Star Academy 4 het nummer in 2004. Het nummer werd een top tien hit in Frankrijk en België (Wallonië).
Tekst: Adieu monsieur le professeur.
Les enfants font une farandole
Et le vieux maître est tout ému :
Demain, il va quitter sa chère école.
Sur cette estrade, il ne montera plus.
Adieu, monsieur le professeur.
On ne vous oubliera jamais
Et tout au fond de notre cœur,
Ces mots sont écrits à la craie.
Nous vous offrons ces quelques fleurs
Pour dire combien on vous aimait.
On ne vous oubliera jamais.
Adieu, monsieur le professeur.
Une larme est tombée sur sa main.
Seul, dans la classe, il s'est assis.
Il en a vu défiler, des gamins
Qu'il a aimés tout au long de sa vie.
Adieu, monsieur le professeur.
On ne vous oubliera jamais
Et tout au fond de notre cœur,
Ces mots sont écrits à la craie.
Nous vous offrons ces quelques fleurs
Pour dire combien on vous aimait.
On ne vous oubliera jamais.
Adieu, monsieur le professeur.
De beaux prix sont remis aux élèves.
Tous les discours sont terminés.
Sous le préau, l'assistance se lève.
Une dernière fois les enfants vont chanter :
dieu, monsieur le professeur.
On ne vous oubliera jamais
Et tout au fond de notre cœur,
Ces mots sont écrits à la craie.
Nous vous offrons ces quelques fleurs
Pour dire combien on vous aimait.
On ne vous oubliera jamais.
Adieu, monsieur le professeur.
(Auteur: Vline Buggy, Hugues Aufray Componist: Jean-Pierre Bourtayre)
Tekst: Adieu monsieur le professeur - Nederlandse vertaling
De kinderen maken een boog
en de oude schoolmeester is diep ontroerd
Morgen neemt hij afscheid van zijn dierbare school
Nooit meer zal hij op deze verhoging klimmen
Vaarwel meester
we zullen u nooit vergeten
en diep in ons hart
zijn deze woorden met krijt geschreven
Wij bieden u deze bloemen aan
om te zeggen hoeveel we van u hielden
We zullen u nooit vergeten
Vaarwel meester
Er is een traan op zijn hand gevallen
Hij is gaan zitten, alleen, in de klas
Hier heeft hij ze langs zien trekken, de bengels
van wie hij zijn leven lang zal blijven houden
Vaarwel meester
we zullen u nooit vergeten
en diep in ons hart
zijn deze woorden met krijt geschreven
Wij bieden u deze bloemen aan
om te zeggen hoeveel we van u hielden
We zullen u nooit vergeten
Vaarwel meester
Er zijn mooie prijzen uitgereikt aan de leerlingen
Alle toespraken zijn gehouden
Onder de overdekte speelplaats staat iedereen op
De kinderen gaan voor een laatste keer zingen
Vaarwel meester
we zullen u nooit vergeten
en diep in ons hart
zijn deze woorden met krijt geschreven
Wij bieden u deze bloemen aan
om te zeggen hoeveel we van u hielden
We zullen u nooit vergeten
Vaarwel meester
(bron: muzikum.eu)
{{ 'Comments (%count%)' | trans {count:count} }}
{{ 'Comments are closed.' | trans }}