135. Emmenez moi (1968) - Charles Aznavour
Charles Aznavour, pseudoniem van Chahnour Varinag Aznavourian (Parijs, 22 mei 1924- 1 oktober 2018, Mouriès) is een Franse zanger, liedjesschrijver en acteur van Armeense afkomst. Aznavour werd geboren als zoon van Armeense immigranten. Op negenjarige leeftijd begon hij met acteren en dansen. In de jaren veertig vormde hij samen met Pierre Roche een muzikaal duo en spoedig koos hij de podiumnaam Aznavour. Ondertussen schreef Aznavour in 1944 zijn eerste nummer J'ai Bu. De eerste successen van het partnerschap waren in Canada gedurende de periode 1948-1950.
Tijdens de vroege stadia van zijn carrière stond Aznavour in het voorprogramma van Edith Piaf in de Moulin Rouge. Piaf adviseerde hem toen om zich toe te leggen op een zangcarrière. Piaf hielp Aznavour met het ontwikkelen van zijn kenmerkende stem wat leidde tot zijn unieke geluid die zo goed bij zijn repertoire paste. Piaf nam hem mee op tournee door Frankrijk en de Verenigde Staten. Daarna ging de reis naar Quebec, waar het grote succes hem wachtte: veertig weken lang mocht hij in enkele clubs spelen, met elf shows per week. In 1953 brak Charles, beïnvloed door Piaf, met zijn partner Pierre Roche.
In 1974 had Aznavour groot succes in het Verenigd Koninkrijk met zijn Engelstalige nummer "She" wat veertien weken op nummer 1 stond in de Engelse hitparade. Zijn andere Engelstalige hit in het Verenigd Koninkrijk was "The Old Fashioned Way" in 1973, dat 15 weken in de Britse hitlijsten stond.
Aznavour was één van Frankrijks meest populaire zangers. Hij werd de Franse Frank Sinatra genoemd, terwijl muziekcriticus Stephen Holden Aznavour beschreef. als een "Franse popgod". Hij was misschien wel de beroemdste Armeniër van zijn tijd. In 1998 werd Aznavour door CNN uitgeroepen tot entertainer van de eeuw gekozen door de lezers van Time Online van over de hele wereld. Hij werd erkend als de beste artiest van de eeuw, met bijna 18% van de stemmen, nog voor Elvis Presley en Bob Dylan. Aznavour zong vaak over liefde. Hij schreef of schreef mee aan musicals, meer dan duizend liedjes en nam eenennegentig studioalbums op. Aznavour sprak en zong in vele talen (Frans, Engels, Italiaans, Spaans, Duits, Russisch, Armeens, Napolitaans en Kabyle), en hij heeft opgetreden in de prestigieuze Carnegie Hall en andere belangrijke zalen in de wereld.
Op 1 oktober 2018 werd Aznavour op 94-jarige leeftijd dood aangetroffen in een badkuip in zijn huis in Mouriès. Het autopsierapport concludeerde dat Aznavour stierf aan een hartstilstand, gecompliceerd door een acuut longoedeem. Op 5 oktober werd Aznavour geëerd met een staatsbegrafenis in het militaire complex Les Invalides in Parijs, waarbij president Emmanuel Macron hem prees als een van de meest belangrijke "gezichten van Frankrijk". Hoogwaardigheidsbekleders die de begrafenis bijwoonden, waren o.a. de voormalige Franse presidenten Nicolas Sarkozy en François Hollande, evenals de Armeense president Armen Sarkissian. Zijn kist werd aan het einde van de begrafenis opgetild onder het geluid van zijn hit "Emmenez-Moi".
(bron: en.wikipedia.org/wiki/Charles_Aznavour / nl.wikipedia.org/wiki/Charles_Aznavour)
Emmenez-moi werd voor het eerst opgenomen in 1967 op het album Entre deux rêves, door Barclay Records. Het werd uitgebracht als single in 1968, op hetzelfde label. De tekst van het lied komt van Aznavour terwijl de muziek en het arrangement van Georges Garvarentz zijn. Het thema van Emmenez-moi is het het nostalgische verlangen van de verteller om ver weg te gaan naar zonnige landen om te ontsnappen aan de ellende van zijn dagelijks leven, omdat zoals hij zegt: "Het lijkt mij dat die ellende minder pijnlijk zou zijn in de zon."
Aznavour zingt ook een Engelse versie van , Emmenez-moi getiteld Take Me Along en gepubliceerd op LP We Were Happy Then, gedistribueerd door DRG Records in de Verenigde Staten in 1978. Dit nummer is terug te vinden op het album She: The Best of Charles Aznavour: 20 Great Songs in English, uitgebracht in 1998 bij EMI Import. In Frankrijk bereikte het de 12e plaats in de Franse hitparade (IFOP).
In Frankrijk werd het lied in 1999 ook nieuw leven ingeblazen door "Croquants" en door Enfoirés. In 2007 nam Vanessa Paradis het op voor de bonustracks van haar Divinidylle-album. Het lied is het gelijknamige filmpje van Edmond Bensimon uit 2005, met negen nummers van Aznavour op zijn originele soundtrack, waarvan één Emmenez-moi, gespeeld door Aznavour en Gérard Darmon.
Tekst: Emmenez moi
Vers les docks où le poids et l'ennui
Me courbent le dos
Ils arrivent le ventre alourdi
De fruits les bateaux
Ils viennent du bout du monde
Apportant avec eux
Des idées vagabondes
Aux reflets de ciels bleus
De mirages
Traînant un parfum poivré
De pays inconnus
Et d'éternels étés
Où l'on vit presque nus
Sur les plages
Moi qui n'ai connu toute ma vie
Que le ciel du nord
J'aimerais débarbouiller ce gris
En virant de bord
Emmenez-moi au bout de la terre
Emmenez-moi au pays des merveilles
Il me semble que la misère
Serait moins pénible au soleil
Dans les bars à la tombée du jour
Avec les marins
Quand on parle de filles et d'amour
Un verre à la main
Je perds la notion des choses
Et soudain ma pensée
M'enlève et me dépose
Un merveilleux été
Sur la grève
Où je vois tendant les bras
L'amour qui comme un fou
Court au devant de moi
Et je me pends au cou
De mon rêve
Quand les bars ferment, que les marins
Rejoignent leur bord
Moi je rêve encore jusqu'au matin
Debout sur le port
Emmenez-moi au bout de la terre
Emmenez-moi au pays des merveilles
Il me semble que la misère
Serait moins pénible au soleil
Un beau jour sur un rafiot craquant
De la coque au pont
Pour partir je travaillerais dans
La soute à charbon
Prenant la route qui mène
A mes rêves d'enfant
Sur des îles lointaines
Où rien n'est important
Que de vivre
Où les filles alanguies
Vous ravissent le cœur
En tressant m'a t'on dit
De ces colliers de fleurs
Qui enivrent
Je fuirais laissant là mon passé
Sans aucun remords
Sans bagage et le cœur libéré
En chantant très fort
Emmenez-moi au bout de la terre
Emmenez-moi au pays des merveilles
Il me semble que la misère
Serait moins pénible au soleil
(Auteur: Charles Aznavour Componist: Charles Aznavour)
Tekst: Emmenez moi - Nederlandse vertaling
Naar de dokken het gewicht en
verveling krommen mijn rug
De buik zwaar van vruchten
keren boten terug
Ze komen van het eind van de wereld
voeren zwervers ideeën mee
in de spiegel van de lucht
het waanidee
Ze slepen geuren van peper
van onbekende oorden
eeuwige zomers
Waar je bijna naakt leeft
op het strand
Ik bijna heel mijn leven bekend
met de lucht van het noorden
zou het grijs weg willen wassen
door het boord te keren
Breng me
naar het eind van de wereld
naar landen van wonderen
Het lijkt me dat verdriet
minder pijnlijk is onder
de zon
In de bars bij het vallen van de avond
met matrozen
wanneer men over meisjes
en liefde spreekt
een glas in de hand
dan verlies ik het begrip
van dingen
en ineens nemen mijn gedachten
me mee en zetten me neer
Een prachtige zomer
op het strand
ik reik met mijn handen
liefde loopt als een gek
voor mij weg
en hang ik me op aan de nek
van mijn droom
Als de bars sluiten gaan de matrozen
aan boord
Ik blijf in de haven nog tot de morgen
staan dromen
Breng me
naar het eind van de wereld
naar landen van wonderen
Het lijkt me dat verdriet
minder pijnlijk is onder
de zon
Op een mooie dag zal ik vertrekken
op een boot krakend van romp
tot brug
Werkend in het kolenruim
neem ik de weg die me meeneemt
naar mijn kinderdromen
op verre oevers
waar alleen belangrijk is
dat ik leef
waar verlangende meisjes
ons hart verrukken
die naar men zegt kransen
van bloemen vlechten
die dronken maken
Ik zou vluchten
Daar mijn verleden laten
zonder enige spijt
zonder bagage het hart bevrijd
hard op zingend
Breng me
naar het eind van de wereld
naar landen van wonderen
Het lijkt me dat verdriet
minder pijnlijk is onder
de zon.
(bron: muzikum.eu)
{{ 'Comments (%count%)' | trans {count:count} }}
{{ 'Comments are closed.' | trans }}