12. Milord (ombre de la rue) (1959) - Edith Piaf

Édith Piaf is het pseudoniem van Édith Giovanna Gassion (Parijs, 19 december 1915 – Grasse, 10 oktober 1963), die als Franse zangeres wereldwijde bekendheid kreeg. Bijgenaamd "la Môme Piaf", was ze een music hall en variétézangeres. Een buitengewone persoonlijkheid, ze zal vele componisten inspireren en ondanks ernstige gezondheidsproblemen internationale faam verwerven. Édith Piaf was ook een actrice in theater en film. Haar bekendste chansons, zijn: La Vie en rose, Non, je ne regrette rien en Milord (geschreven door Georges Moustaki).

Piaf werd in Parijs geboren als dochter van een Italiaans-Berberse kroegzangeres en een Franse acrobaat. Édith Piaf werd geboren in een zeer arm gezin. Volgens de legende werd ze geboren op de trappen van de voordeur van een gebouw. Ze werd opgevoed door haar grootmoeder, die in Normandië een bordeel uitbaatte. Haar debuut als zangeres maakte zij rond haar vijftiende jaar als straatzangeres. Toen Piaf 17 jaar was, kreeg ze een dochter (Marcelle), verwekt door Louis Dupont, een Parijse koerier op wie zij verliefd geworden was. Het kind overleed op tweejarige leeftijd aan een hersenvliesontsteking.

Ze kent een moeilijke start in het leven en moest zich zelfs prostitueren om een paar centen te verdienen. In het najaar van 1935 zong Édith Piaf op straat nummers uit het repertoire van Fréhel (een beroemde zanger van die tijd) en werd hierbij op twintigjarige leeftijd als zangeres ontdekt door de eigenaar van het Parijse Cirque Médrano. In 1936 trad zij voor het eerst op in dat theater. Piaf was bij publieke optredens erg nerveus. Nachtclubeigenaar Louis Leplée moedigde haar aan desondanks door te gaan en gaf haar de bijnaam La Môme Piaf (De kleine mus). Leplée werd korte tijd later vermoord. Piaf werd verdacht van medeplichtigheid, maar ze werd vrijgesproken.

1%20Edith%20Piaf

[foto: Lipnitzki / Roger Viollet / Getty Images]

Tijdens de Duitse bezetting in de Tweede Wereldoorlog schreef Piaf haar befaamde nummer La Vie en rose. Zij was toen zowel bij de Duitse bezetters als onder de Franse bevolking een geliefde zangeres. Ze onderbrak haar carrière niet in de oorlog en gaat zelfs zingen in Duitsland. Ze zal na de oorlog niet worden berecht, want ze zong voor Franse gevangenen in Duitsland en zou hebben weten te ontsnappen aan soldaten uit nazi-Duitsland. Na de oorlog trad ze overal in Europa op en breidde haar roem zich buiten Frankrijk uit. In 1955 had ze zelfs een grote carrière in de Verenigde Staten. Ze zingt regelmatig in Carnegie Hall in New York. Haar tragische leven wordt weerspiegeld in haar muziek, met als specialiteit de met hartverscheurende stem voorgedragen scherpe ballade.

Piaf overleed op 47-jarige leeftijd aan een inwendige bloeding in Plascassier (gemeente Grasse) op 10 oktober 1963. Aan het einde van haar leven was Edith Piaf uitgeput en ziek. Ze is uitgeput door alcohol, morfine en het lijden van haar leven. Haar lichaam werd per ambulance naar haar huis in Parijs overgebracht, waar het voor het publiek werd opgebaard. Haar begrafenis trok honderdduizenden belangstellenden en de plechtigheid bij de begraafplaats werd geblokkeerd door meer dan veertigduizend bewonderaars. Charles Aznavour, die de start van zijn carrière aan Piaf te danken had - ze ging met hem op reis in Frankrijk en de Verenigde Staten -, herinnerde eraan dat de begrafenis van Piaf het enige moment was na de Tweede Wereldoorlog dat het verkeer in Parijs stillag.

Édith Piaf had veel romantische relaties, met name met bokser Marcel Cerdan en met de zangers Yves Montand en Georges Moustaki (tekstschrijver van het nummer Milord, één van zijn grootste hits). Ze trouwde twee keer: met zanger Jacques Pills (van 1952 tot hun scheiding in 1956), daarna met Théo Sarapo (van 1962 tot zijn dood in 1963). Vandaag de dag wordt zij herinnerd en gerespecteerd als een van de grootste zangeressen die Frankrijk ooit heeft gehad. Haar leven had echter verschillende kanten: haar beroemdheid contrasteerde scherp met haar droevige persoonlijke leven.

(bronnen: fr.vikipedia.org, nl.wikideck.com, nl.wikipedia.org)

Milord is geschreven als "Ombre de la Rue" in 1959 door Georges Moustaki (tekst) en Marguerite Monnot (muziek) en bekend geworden in de vertolking door Édith Piaf. Het chanson verwoordt de gevoelens van een 'havenmeisje' dat verliefd wordt op een welgestelde upper-class Britse reiziger (ofwel "milord") die ze een aantal keren heeft zien lopen in de stad vergezeld van een mooie jonge vrouw. De zangeres voelt zich vervolgens slechts de 'schaduw van de straat'... (ombre de la rue).

In 1960 was het een nummer-1 hit in Duitsland. Het lied is talloze keren gecoverd - al dan niet in vertaling (Duits, Italiaans, Engels). De Nederlandstalige versie zoals vertolkt door Corry Brokken en Liesbeth List is vertaald door Willy van Hemert.

Dalida heeft het nummer zowel in het Italiaans, Engels en Duits gezongen. Het nummer werd vaker opnieuw uitgevoerd, zoals door Benny Hill in een theatervoorstelling en in 1966 door de Amerikaanse zangeres Cher.

?controls=1" width="690" height="390" allowfullscreen>

Tekst: Milord

Allez venez, Milord
Vous asseoir à ma table
Il fait si froid dehors
Ici, c'est confortable
Laissez-vous faire, Milord
Et prenez bien vos aises
Vos peines sur mon cœur
Et vos pieds sur une chaise
Je vous connais, Milord
Vous ne m'avez jamais vue
Je ne suis qu'une fille du port
Une ombre de la rue

Pourtant, je vous ai frôlé
Quand vous passiez hier
Vous n'étiez pas peu fier
Dame, le ciel vous comblait
Votre foulard de soie
Flottant sur vos épaules
Vous aviez le beau rôle
On aurait dit le roi
Vous marchiez en vainqueur
Au bras d'une demoiselle
Mon Dieu, qu'elle était belle
J'en ai froid dans le cœur

Dire qu'il suffit parfois
Qu'il y ait un navire
Pour que tout se déchire
Quand le navire s'en va
Il emmenait avec lui
La douce aux yeux si tendres
Qui n'a pas su comprendre
Qu'elle brisait votre vie
L'amour, ça fait pleurer
Comme quoi l'existence
Ça vous donne toutes les chances
Pour les reprendre après Allez venez, Milord
Vous avez l'air d'un môme
Laissez-vous faire, Milord
Venez dans mon royaume
Je soigne les remords
Je chante la romance
Je chante les milords
Qui n'ont pas eu de chance
Regardez-moi, Milord
Vous ne m'avez jamais vue
Mais vous pleurez, Milord
Ça, je l'aurais jamais cru

Eh, bien voyons, Milord
Souriez-moi, Milord
Mieux que ça, un petit effort
Voilà, c'est ça!
Allez riez, Milord
Allez chantez, Milord
Ta da da da da da
Ta da da da da da
Ta da da da da da
Ta da da da da da
Ta da da da da da
Mais oui, dansez, Milord
Ta da da da da da
Ta da da da da da
Ta da da da da da
Bravo, Milord
Ta da da da da da
Ta da da da da da
Ta da da da da da
Encore, Milord
Ta da da da da da
Ta da da da da da
Ta da da da da da
Ta da da da da da
Ta da da da da da
Ta da da da da da
Ta da da da da da

(Auteurs: Georges Moustaki, Marguerite Monnot, Joseph Mustacchi Componisten; Marguerite Monnot, Georges Moustaki)

9%20Milord

Tekst: Milord - Nederlandse vertaling

Toe kom Milord
kom aan mijn tafeltje zitten
Buiten is het koud
Hier is het behaaglijk
Laat u maar gaan Milord
en neem het ervan
Met uw zorgen op mijn hart
en uw voeten op een stoel
Ik ken u Milord
U heeft me nooit gezien
Ik ben maar een havenmeid
een schim van de straat

Toch bent u mij rakelings gepasseerd
toen u gisteren langs liep
U was niet weinig trots
Tjonge de hemel had u verwend
met uw zijden sjaal
die wapperde op uw schouders
U triomfeerde
U leek de koning wel
U liep als een overwinnaar
aan de arm van een jongedame
Mijn God, wat was ze mooi
de kou sloeg me om het hart

Toe kom Milord
Kom aan mijn tafeltje zitten
het is zo koud buiten
hier is het behaaglijk
Laat u maar gaan Milord
en neem het ervan
met uw zorgen op mijn hart
en uw voeten op een stoel
Ik ken u Milord
U heeft mij nooit gezien
Ik ben maar een havenmeid
een schim van de straat

Als je toch nagaat dat er soms niet meer nodig is dan een schip
Of alles stort ineen
als het schip vertrekt
Het voerde met zich mee
het liefje met de tedere ogen
die nooit begrepen heeft
dat zij uw leven brak
De liefde die doet huilen
alsof het leven
je alle kansen geeft
om ze later weer in te trekken

Toe kom Milord
U ziet eruit als een kind
Laat u maar gaan Milord
Kom mijn rijk binnen
ik genees de spijt
Ik bezing de liefde
ik bezing de Milords
die pech hebben gehad
Kijk me aan Milord
U heeft mij nooit gezien
Maar u huit Milord
dat had ik nooit gedacht

Nou kom op Milord!
glimlach eens tegen me Milord!
Dat kan beter, probeer maar
Goed zo, dat is het!
Vooruit lach Milord!
Vooruit zing Milord!
La-la-la...

Zo ja, dans Milord!
La-la-la...
Bravo Milord!
La-la-la...
Ga door Milord!
La-la-la...

(bron: muzikum.eu)

12. Milord (ombre de la rue) (1959) - Edith Piaf

{{ 'Comments (%count%)' | trans {count:count} }}