165. Les moulins de mon coeur (1968) - Michel Legrand

Michel Legrand (Parijs, 24 februari 1932 - aldaar, 26 januari 2019) was een Frans film- en musicalcomponist, dirigent, pianist, zanger en arrangeur. Zijn moeder was van Armeense afkomst. Hij was de zoon van de componist en orkestleider Raymond Legrand (1908-1974), die artiesten als Édith Piaf en Maurice Chevalier begeleidde.  

Legrand studeerde aan het conservatorium van Parijs onder andere bij Nadia Boulanger. Toen hij afstudeerde kon hij twaalf instrumenten bespelen. Zijn album ‘I love Paris’, dat acht miljoen keer over de toonbank ging, maakte van Legrand in één klap een internationale superster. Hij woonde enige tijd in Amerika, waar hij samen met chansonnier Maurice Chevalier een zeer succesvolle tournee maakte. Ook arrangeerde hij voor Dizzy Gillespie (toonaangevend jazztrompettist, bandleider en componist). Zijn passie voor jazz bracht hem samen met onder meer Miles Davis (een van de meest belangrijke en meest invloedrijke jazzmuzikanten), terwijl hij in het klassieke veld onder andere werkte met de Amerikaanse operazangeres Jessye Norman.

Tegen het eind van de jaren vijftig legde hij zich steeds meer toe op filmmuziek. Zijn soundtracks voor Hollywoodfilms vormden de basis voor zijn wereldwijde roem en succes. Legrand ontwikkelde zich tot een van de huiscomponisten van de ‘nouvelle vague’, de vernieuwende stroming die Frankrijk begin jaren zestig tijdelijk tot het middelpunt van de internationale filmindustrie maakte. Zijn filmmuziek leverde hem veel succes op. Hij werd dertien keer genomineerd voor een Oscar. Een van zijn bekendste werken is de muziek voor ‘Les Parapluies de Cherbourg’ (1964) met de jonge Catherine Deneuve. De filmmusical kreeg de Gouden Palm op het Festival van Cannes en werd genomineerd voor vijf Oscars.  

Al met al schreef hij de muziek voor ongeveer tweehonderd bioscoop- en televisiefilms. Legrand nam meer dan honderd albums op samen met internationaal bekende sterren, zoals bijvoorbeeld: Ray Charles, Perry Como, Neil Diamond, Ella Fitzgerald, Aretha Franklin, James Ingram, Frankie Laine, Johnny Mathis, Diana Ross, Frank Sinatra, Barbra Streisand, Sarah Vaughan en Shirley Bassey. Daarnaast trad Legrand ook op als dirigent en pianist met werken van klassieke componisten.

Drie keer mocht hij een Oscar mee naar huis nemen: voor de filmsong ‘The Windmills of Your Mind’ (Les moulins de mon cœur) uit de speelfilm ‘The Thomas Crown Affair’ (1968) met in de hoofdrollen Steve McQueen en Faye Dunaway, en de soundtracks van ‘Summer ‘42' (1971) en ‘Yentl’ (1984) met Barbra Streisand, viel de Fransman in de prijzen. Daarnaast won hij vijf Grammy’s uit bijna dertig nominaties. Na het eerste deel van zijn leven als een gek te hebben gewerkt, maakte hij een diepe existentiële crisis door, kwam hij weer tot leven en zette zijn weg voort op een veel lichtvoetigere wijze.

In 1991 ontstond in samenwerking met Miles Davis het album Dingo. Het werd vijfmaal met de Grammy bekroond. In 1997, componeerde Legrand de muziek voor de musical Le Passe-muraille, dat in het Engels werd vertaald als Amour en in 2002 in première ging op Broadway en in 2003 werd genomineerd voor een Tony Award (Amerikaanse theaterprijs) voor de beste originele muziek. Zijn laatste jaren waren jaren van diep geluk, na zijn huwelijk met Macha Méril, een actrice van Marokkaanse afkomst. 

(bron: nl.wikipedia.org/wiki/Michel_Legrand /en.wikipedia.org/wiki/Michel_Legrand / trouw.nl/cultuur-media/franse-componist-en-oscarwinnaar-michel-legrand-overleden-op-86-jarige-leeftijd~bbed64d5)

Les moulins de mon cœur is een lied met muziek van de Franse componist Michel Legrand en de Engels tekst ("The Windmills of Your Mind") werd geschreven door de Amerikanen Alan en Marilyn Bergman . De Franse teksten, met de titel "Les Moulins de mon cœur", zijn geschreven door Eddy Marnay . Het lied (met Engels teksten) was het themanummer in de film The Thomas Crown Affair (1968), en won de Academy Award voor Best Original Song in hetzelfde jaar.

Veel van Legrands omposities werden zowel in het Engels als in het Frans een hit. Les Moulins de Mon Coeur klinkt in het Frans als een onversneden chanson; luister maar eens naar de versie van Frida Boccara. Als Sting decennia later voor de remake van Thomas Crown Affair “Windmills” opnieuw opneemt, klinkt het zo fris als een nieuwe song. Dit is de kracht van een goede compositie. Hij is tijdloos, grenzeloos en heeft een schoonheid die velen voor zich inneemt. De cirkel is het symbool dat gebruikt wordt. Het begint met een rimpeling in het water. Alles in de tekst gaat om draaien, ronddraaien en omdraaien, cirkels, en cyclussen. Zelfs een zonnebloem (‘tournesol’ in het Frans). De wind en de molens leveren de benodigde energie om te bewegen, ze worden aangestuurd door de liefde. De kringloop van de tijd, de uren, de seizoenen en de hemellichamen in hun baan, de natuur, het leven en de liefde. Dit alles komt en gaat in een eeuwig durende cirkelbeweging.  

Noel Harrison zong de Engelstalige versie (Windmills of Your Mind) als themanummer in de film The Thomas Crown Affair. Het lied viel in de prijzen bij de toekenning van de Academy Award voor beste originele nummer van 1968. Het nummer werd populair in Engeland getuige de achtste plaats die de single in veertien weken Britse Top 50 haalde. Het is dan al 1969. Er volgde al snel een aantal covers. Dusty Springfield zong het de Billboard Hot 100 in (hoogste notering 31). Ook Petula Clark zong het, in de film Killing Them Softly.

Voor de Nederlandse hitparade is alleen de versie van José Feliciano van belang. Zijn versie verscheen in 1969 en haalde in zes weken notering de elfde plaats in de voorloper van de Nederlandse Single Top 100 en een dertiende plaats in 10 weken Nederlandse Top 40. Van België zijn geen cijfers bekend, er was in België nog geen hitparade.

Behalve Engelstalige versies verschenen er ook een behoorlijk aantal Franstalige versies. Frida Boccara, Grégory Lemarchal, Natalie Dessay, Didier Barbelivien, Amaury Vassili, Dany Brillant, Claude François, Noëlle Cordier, Michel Legrand, Caterina Valente, Jessye Norman en Julia Migenes gingen met het lied de geluidsstudio in. Voorts is er een Duitse versie van Udo Lindenberg onder de titel Unterm Säufermond en een Arabische door Hiba Tawaji, gearrangeerd door Oussame Rahbani. Herman van Veen zong een Nederlandstalige versie Cirkels. Helena Vondrácková zong de Tsjechische versie Mužeš Zustat, Mužeš Jít. Henry Mancini arrangeerde het tot een instrumentaal nummer. Ook James Last maakte zijn eigen versie.

In 2004 werd, "Windmills of Your Mind" gerangschikt als nummer 57 in AFI's "100 Years ... 100 Songs" een overzicht van tophits in de Amerikaanse cinema. Een cover door Sting werd gebruikt voor de remake in 1999 van The Thomas Crown Affair.