115. Hélène (1987) - Julien Clerc

 Julien Clerc wordt geboren als Paul LeClerc in Parijs, op 4 oktober 1947. Zijn moeder is afkomstig uit het overzeese Guadeloupe. Al op vroege leeftijd maakt hij kennis met muziek en zijn leven verandert naar eigen zeggen wanneer hij The Beatles voor het eerst I Want To Hold Your Hand hoort spelen. Hij doet mee met de dan heersende traditie en verandert zijn naam in Julien Clerc; eerder bedachte namen als Paul le Rock en Joe LeClerc lijken hem te pretentieus.

Zo’n 45 jaar, twintig studio-albums, waarvan vijf goud, en meerdere live-albums en compilaties later, is diezelfde Julien Clerc een wereldster van formaat.

In 1969 brak Clerc door in Frankrijk met een Franse versie van de musical Hair. Later vergaarde hij ook in Nederland grote bekendheid door hits als Hélène', Si on chantait, Elle voulait qu'on l'appelle Venise, Ce n'est rien en This melody, dat zelfs een nummer 1-hit werd in Nederland. Verantwoordelijk voor zijn grootste successen was tekstschrijver Etienne Roda-Gil, overleden op 31 mei 2004.

Met Sylvette Herry, een Frans actrice bekend als Miou-Miou, heeft hij één dochter: Jeanne (1978). Ze leerden elkaar kennen tijdens het draaien van D'amour et d'eau fraîche waarin beiden een hoofdrol als pril liefdeskoppel vertolken.

In mei 2007 neemt Julien Clerc samen met Rob de Nijs een duet op voor diens nieuwe album Chansons, een album met enkel Franse liedjes, door De Nijs in het Nederlands gezongen. Het nummer met Julien Clerc is diens nummer 1-hit This Melody, door Jan Rot vertaald als Eén Melodie.

In 2008 kwam het album Où s'en vont les avions uit. In 2009 viert hij zijn 40-jarig jubileum als artiest.

Julien Clerc heeft meerdere jaren deel uitgemaakt van Les Enfoirés, een wisselende groep Franse artiesten die zich inzet voor les Restos du Coeur, een organisatie ten behoeve van dak- en thuislozen.

Hélène is een single van het album "Les aventures à l'eau". In 1987 scoort Julien weer een grote hit in ons land met het vrolijke 'Hélène'. De vrolijkheid is een gevolg van zijn nieuwe huwelijk met de jonge Virginie Coupérie, met wie hij ook twee kinderen krijgt. Na zijn reis door Afrika wordt Julien in 2003 benoemd tot speciaal ambassadeur van UNCHR, de vluchtelingenorganisatie van de Verenigde Naties. In datzelfde jaar scheidt hij van zijn tweede vrouw. Hij gaat een relatie met de dertig jaar jongere Franse schrijfster Hélène (had Clerc in 1987 al een vooruitziende blik) ?) Grémillon, die in 2008 bevalt van hun zoon Léonard. Julien is dan 61 jaar jong.

Van Julien's Hélène, Hélène Grémillon, is haar debuutroman De Vertrouweling ook in Nederland uitgegeven.