11. Bleu, blanc, blond (1959) - Marcel Amont
Marcel Amont (geboren als: Marcel Jean-Pierre Balthazar Miramon) op 1 april 1929 in Bordeaux, is een zanger en een Franse acteur die succes heeft in de jaren 50, 60 en 70. Na een voorzichtig begin van zijn carrière in Bordeaux vertrekt hij in de jaren 50 naar Parijs, waar hij langzaam een naam opbouwt in het cabaret. Eind jaren vijftig breekt hij definitief door.
1956 is een hoogtepunt in zijn carrière. In het Olympia theater wordt hij aangenomen "aanvulling op het programma", van Edith Piaf. Hij voldoet zo goed dat hij vijf weken later de tweede positie inneemt op de poster van het programma. Gedreven door dit succes begint hij een solocarrière en wint de Charles-Cros Academy Award in het gezelschap van Serge Gainsbourg en Juliette Gréco. Verder is hij nog te zien in de film 'De bruid is te mooi' naast Brigitte Bardot. In Frankrijk verschijnt hij regelmatig op televisie echter in Nederland blijft zijn succes beperkt tot de eendagshit Bleu blanc, blond.
[foto: onbekend]
Hij is een zanger met een grote artistieke carrière, een van de meest populaire in Frankrijk, en de meest productieve van de Franse taal. Hij heeft 300 miljoen albums verkocht, 30 albums opgenomen, 79 singles, 126 ep's, 11 compilaties en ongeveer 1.000 nummers in verschillende talen, waaronder ook in het Duits en in het Nederlands. Zo werd 'Bleu, blanc, blond' in het Nederlands 'Trouw, trouw, trouw' in de vertaling van Nelly Bijl.
Hij staat bekend om zijn chansons van componisten als Georges Brassens, Léo Ferré en Georges Moustaki. Geïnspireerd door Amerikaanse pop en jazz in de stijl van Frank Sinatra, Tony Bennett en Andy Williams. Hij nam internationale hits op als "Bleu, bland, blond", "L'amour ça fait passer le temps", "Ballade pour l'espagnol", "Le plus beau tango du monde" en "Cathy, fais-moi danser". Zijn beroemde nummer "Le Mexicain" bereikte nummer 1 in de hitlijsten in Frankrijk. Hij heeft ook films gemaakt en is regisseur van soundtracks.
(bron: en.wikipedia.org/wiki/Marcel_Amont /nl.wikipedia.org/wiki/Marcel_Amont)
Bleu blanc, blond (blauw, wit, blond) een leuk niemandalletje uit 1959. Het singeltje geschreven door Jean Dré en H. Green kwam uit in 1959, met als B kant Les bleuets d'azur. Naast "Bleu, Blanc, Blond" had Amont in 1963 nog een hit met "Le Mexicain "
Tekst: Bleu blanc, blond
blanc, blanc, blanc, le goéland,
le bateau blanc qui danse,
Blond, blond, le soleil de plomb
est dans tes yeux
mon rêve en bleu, bleu, bleu.
Quand j'ai besoin de vacances,
je m'embarque dans tes yeux
bleus, bleus comme un ciel immense
et nous partons tous les deux...
Quand le vent claque la toile
de ton joli jupon blanc,
blanc, blanc comme une voile,
je navigue éperdument.
Tes cheveux d'un blond de rêve
déferlent en flots légers,
blonds, blonds comme une grève
où je voudrais naufrager.
(Auteur: Dick Wolf, Hal Greene, Jean Dréjac Componist: Marcel Amont met orkest van Claude Romat)
Tekst: Bleu blanc, blond - Nederlandse vertaling
Blauw is de lucht van de Provence,
Wit, wit is de witte meeuw,
De boot die danst op de golven,
Blond, blond is de loden zon
Die in je ogen schijnt,
Mijn droom in het blauw, zo blauw.
Als ik zin heb in vakantie,
Stap ik aan boord in je ogen,
Blauwe, als een wijde hemel
En dan gaan wij samen heen…
Als de wind de stof doet wapperen
Van jouw mooie witte (onder)rok,
Wit, wit zoals een zeil,
Dan vaar ik opgetogen mee.
Jouw dromenblonde haar
Stroomt neer in lichte golven
Blond, blond als een zandplaat
Waar ik schipbreuk zou willen lijden.
(bron: songteksten.net)
{{ 'Comments (%count%)' | trans {count:count} }}
{{ 'Comments are closed.' | trans }}