102. L'oiseau et l'enfant (1977) - Marie Myriam
Marie Myriam geboren als Myriam Lopès (Luluaburg, Belgisch-Congo, 8 mei 1957), bracht een deel van haar jeugd door in Belgisch Congo (huidige Democratische Republiek Congo) in een Portugees gezin. In 1963, op zesjarige leeftijd, arriveerde ze met haar ouders en haar zusje in Parijs. Ze woonden toen in een vervallen hotel in Parijs. Haar ouders besloten er een restaurant van te maken dat ze Le Ribatejo noemden. Elke avond treden er fadozangers op. Onder de klanten is er op een dag de auteur-componist Jean-Paul Cara die het potentieel ontdekt van Myriam die ervan droomt zangeres te worden. Hij stelt haar voor aan een tekstschrijver en Myriam Lopes neemt de artiestennaam Marie Myriam aan.
Marie Myriam begon haar carrière als zangeres in 1976 met het nummer Ma colombe, gecomponeerd door Jean-Paul Cara. De single heeft matig succes in Frankrijk en Quebec. Op 19-jarige leeftijd, was Marie Myriam een van de veertien kandidaten die geselecteerd werden voor de Franse deelname aan het Eurovisie Songfestival in 1977. Ze werd uiteindelijk door TV-kijkers als winnares gekozen. Ze vertegenwoordigde Frankrijk in Engeland op het Eurovisiesongfestival 1977 met het nummer L'oiseau et l'enfant (De vogel en het kind). Ze won het festival met 136 punten en gaf Frankrijk zo haar vijfde en voorlopig laatste zege.
[Foto: onbekend]
Aan het begin van haar carrière, in de jaren 80, zong Marie Myriam veel liedjes voor jongeren, zoals in tekenfilms of zelfs de aftiteling van het programma voor jongeren op de Franse TV dat elk jaar tijdens de kerstvakantie wordt uitgezonden. Ze vertegenwoordigde Frankrijk op het Yamaha Music Festival in 1981 met het nummer Sentimentale, waar ze negende werd. In 1983 presenteerde ze op de Franse TV de nationale selectie voor het Eurovisie Songfestival. In 1997 las ze samen met journalist Frédéric Ferrer de punten namens Frankrijk; in 1998, 1999, 2000 en 2002 deed ze dat opnieuw, maar ditmaal alleen. Ze is nog steeds met het songfestival verbonden en gaat ook mee als delegatieleider.
Ze staat in de Franse Top 50 met de nummers Tout est pardonné (nr. 6 in 1987)en Dis-moi les silences (no 43 en 1988). Nadat ze in 1988 L'Oiseau et l'Enfant opnieuw had opgenomen, deed ze op initiatief van Charles Aznavour mee aan een solidariteitsactie voor de door een aardbeving getroffen Armeniërs. Op de verjaardagsshow van het Eurovisiesongfestival in 2005, Congratulations, maakte ze een gastoptreden. Ze zong L'amour est bleu van Vicky Leandros. In 2017 bracht Marie Myriam voor haar veertigjarige carrière een dubbelcompilatie uit van haar grootste hits. Ze publiceert het boek La Fille du Ribatejo waarin: ze vertelt over haar jeugd, Eurovisie en haar familie. Als zodanig verklaart ze: "Mijn boek is een afscheid en een dank aan mijn publiek".
(bron: fr.wikipedia.org/wiki/Marie_Myriam / nl.wikipedia.org/wiki/Marie_Myriam)
L'oiseau et l'enfant was het winnende lied op het Eurovisie Songfestival 1977, uitgevoerd in het Frans door Marie Myriam, die Frankrijk vertegenwoordigde. Het lied is gecomponeerd door Jean Paul Cara en geschreven door Joe Gracy. Marie Myriam zong Frankrijk met L'oiseau et l'enfant naar een vijfde overwinning. Het is tot op vandaag de voorlopig laatste Songfestivalzege voor Frankrijk.
Myriam nam het nummer op in vijf talen; Frans, Engels (als "The Bird and the Child "), Duits (" Der Vogel und das Mädchen "), Spaans (" El zagal y el ave azul ") en haar moedertaal Portugees (" A ave e a infância ").
Tijdens de Preview Week liet de muziekvideo van Myriam zien hoe ze het lied in een openluchtsfeer vertolkte, in een gedeelte van het plein René Viviani in Parijs. Deze previewvideo is opmerkelijk vanwege de prominente aanwezigheid van de gendarmes die de menigte in bedwang moeten houden, van wie sommigen in de boom klommen om een glimp op te vangen van de zangeres. Op de avond van de wedstrijd trad ze op in een oranje toga van dezelfde lengte als haar vijf back-upzangers die in het zwart gekleed waren.
Marie Myriam overtuigde die avond Europa en won met 136 punten. Toch hing de diskwalificatie als een zwaard van Damocles boven haar hoofd nog voor ze haar lied te berde had gebracht. In een interview met een Belgisch tijdschrift vertelde ze: "We wisten niet dat het lied maar precies 3 minuten mocht duren, het mijne duurde 3 minuten en 8 seconden. De regisseur riep ons in zijn bureau om te zeggen dat we gediskwalificeerd konden worden. Mijn dirigent zei me dat het mogelijk was om het terug te brengen naar 3 minuten, maar dan alleen als we het tempo wat zouden opdrijven. Probleem: in L'oiseau et l'enfant is er geen enkel moment dat ik niet zing. Niemand heeft het gezien, maar ik was op het einde echt buiten adem. Toen ik de laatste keer L'enfant, c'est moi zong, zei ik 'oef'."
Het feest was die avond trouwens dubbel. "Enkele minuten na de wedstrijd sloeg de klok middernacht en werd ik 20 jaar oud. Een overwinning op het Songfestival, is er een mooier verjaardagsgeschenk? "
L'oiseau et l'enfant scoorde redelijk goed (voor een Franstalig nummer) in de Europese hitlijsten:
Oostenrijk (Ö3 Oostenrijkse Top 40) no. 15, België (Ultratop 50 Vlaanderen) no. 6, Duitsland (Officiële Duitse Hitparade) no. 19, Nederland (Single Top 100) no. 23, Zweden (Sverigetopplistan) no. 5, Zwitserland (Schweizer Hitparade) no. 2
Tekst: L'oiseau et l'enfant
Comme un enfant aux yeux de lumière
Qui voit passer au loin les oiseaux
Comme l'oiseau bleu survolant la terre
Vois comme le monde... le monde est beau
Beau le bateau dansant sur les vagues
Ivre de vie, d'amour et de vent
Belle la chanson naissante des vagues
Abandonnée au sable blanc
Blanc l'innocent, le sang du poète
Qui en chantant invente l'amour
Pour que la vie s'habille de fête
Et que la nuit se change en jour
Jour d'une vie où l'aube se lève
Pour réveiller la ville aux yeux lourds
Où les matins effeuillent les rêves
Pour nous donner un monde d'amour
L'amour c'est toi, l'amour c'est moi
L'oiseau c'est toi, l'enfant c'est moi
Moi je ne suis qu'une fille de l'ombre
Qui voit briller l'étoile du soir
Toi, mon étoile, qui tisses ma ronde
Viens allumer mon soleil noir
Noirs la misère, les hommes et la guerre
Qui croient tenir les rênes du temps
Pays d'amour n'a pas de frontière
Pour ceux qui ont un cœur d'enfant
Comme un enfant aux yeux de lumière
Qui voit passer au loin les oiseaux
Comme l'oiseau bleu survolant la terre
Nous trouverons ce monde d'amour
L'amour c'est toi, l'amour c'est moi
L'oiseau c'est toi, l'enfant c'est moi
L'oiseau c'est toi, l'enfant c'est moi
L'oiseau c'est toi, l'enfant c'est moi
(Auteur: Joe Gracy Componist: Jean-Paul Cara)
Tekst: L'oiseau et l'enfant - Nederlandse vertaling
Als een klein kind, met stralende ogen
dat in de verte de vogels ziet gaan
Als de blauwe vogel die boven de wereld vliegt
die ziet hoe mooi, hoe mooi de wereld is
Mooi is de boot die danst op de golven
dronken van leven, van liefde en wind
Mooi is het lied geboren uit de golven
achtergelaten op het witte strand
Wit is de onschuld, het bloed van de dichter
die al zingend de liefde uitvindt
opdat het leven zich hult in feest
en dat de nacht verandert in dag
Dag van een leven waarin de dageraad opkomt
om de stad met de zware ogen te wekken
Waarin de ochtenden de dromen ontbladeren
om ons een wereld van liefde te schenken
De liefde dat ben jij, de liefde dat ben ik
De vogel dat ben jij, het kind dat ben ik
Ik ben alleen maar een meisje van een schaduw
die de avondster ziet schitteren
Jij, mijn ster, die mijn baan weeft
kom en ontsteek mijn zwarte zon
Zwart de ellende, de mannen en de oorlog
die denken de teugels van de tijd vast te houden
Land van liefde heeft geen grenzen
voor hen die een kinderhart hebben
Als een kind, met stralende ogen
dat in de verte de vogels ziet gaan
Als de blauwe vogel die boven de wereld vliegt
zullen wij de wereld van liefde vinden
De liefde dat ben jij, de liefde dat ben ik
De vogel dat ben jij, het kind dat ben ik
De vogel dat ben jij, het kind dat ben ik
De vogel dat ben jij, het kind dat ben ik
(bron: muzikum.eu)
{{ 'Comments (%count%)' | trans {count:count} }}
{{ 'Comments are closed.' | trans }}